Sot në varreza e pashë diku emrin tënd
të gdhëndur mbi gurin e murrmë.
Cigaren e ndeza e të solla në mend
si një ëndërr të frikshme në gjumë.
Atje në shtëpinë time pas derës gri
është ende gozhda ku varje pallton e vjetër.
Është qoshja ku lije çadrën e lagur në shi
me dorëz me retër.
Është dhe një kasetë magnetofoni në raft
me zërin tënd fjalëpakë…
Unë erdha këtu në varreza nga larg
dhe do shkoj në hotel në darkë.
Kur të kthehem sërish në shtëpi
në këndin e heshtjes dhe paqes,
kasetën do marr dhe me shpirt në mërzi
zërin tënd do dëgjoj me pëllëmbën pas faqes …
1988
Pasioni dhe shija
Mikut tim, poetit Moikom Zeqo
Pasioni i madh të dy na fryn,
na djeg e na prish mëndtë:
Çdo gjë që digjet bëhet tym,
po tymi s’është i njëjtë.
E madhe bota! Pa dyshim,
e bukur dhe e rëndë,
por është e bukur, miku im,
kur s’ka asgjë të njëjtë.
Vërtet u dogjëm unë e ti
si djaj e si të shënjtë;
çdo gjë që digjet bëhet hi,
po hiri s’është i njëjtë.
Besoj dy hiret i provon
Dinaku i madh Shën Pjetër:
“ Të dy i lindi një pasion,
po paskan shije tjetër”…