“U largua në momentin më të lumtur të jetës”, 6 muaj nga vdekja e Davide Astorit, rrëfimi i dhimbshëm i bashkëshortes

602
Sigal

Kanë kaluar pak më shumë se 6 muaj që kur ish kapiteni i Fiorentinës, Davide Astori u nda nga jeta në mënyrë të befasishme në një hotel në Udine, teksa skuadra vjollcë ishte grumbulluar për të luajtur pak orë më vonë ndeshjen e radhës në kampionat.

Lajmi për vdekjen e Astorit preku të gjithë botën e futbollit, Federata Italiane vendosi të shtyjë ndeshjet e asaj jave, mes të cilave edhe derbin e Milanos, ndërsa mijëra njerëz morën pjesë në ceremoninë mortore të tij.

Astori la pas vajzën e tij, Vittoria dhe bashkëshorten Francesca Fioretti, e cila theu heshtjen pas më tepër se 6 muajsh dhe foli për herë të parë për ndarjen nga jeta të njeriut me të cilin kishte lidhur jetën.

“Davide u nda nga jeta, në momentin më të lumtur për të. Kemi patur një jetesë të mirë dhe tani më duhet të jetoj një jetë tjetër, të cilën nuk e kam zgjedhur. Gjithsesi kam vendosur të shoh përpara për Vittorian, e cila e di që babai i saj nuk do të kthehet më , por ne e kemi vendosur atë në një vend imagjinar, ku është i lumtur”, u shpreh Francesca.

Bashkëshortja e Astorit tregon edhe disa detaje interesante, në lidhje me vajzën e saj, ndërsa zbulon se kanë vendosur që bisedat rreth Davides, të mos jenë asnjëherë tabu mes tyre.

“Më 5 mars (një ditë pas vdekjes së Astorit), unë e çova në shkollë dhe shkova tek psikologu i fëmijëve, i cili më këshilloi: ‘As gjëja më tragjike nuk duhej ta destabilizonte Vittorian. Qetësia e saj varet nga imja, ajo nuk duhet të më shohë të trishtuar: lotët tanë nuk duhet të jenë lot dëshpërimi, por emocioni. Davide nuk duhet të bëhet një tabu për të folur dhe zbrazëtia nuk duhet të na zërë frymën’. Në udhëtimin tonë të parë pa Daviden, në një moment unë pashë buzëqeshjen e saj dhe mendova: arrita ta bëj atë të shijojë udhëtimin”, tregon bashkëshortja e Astorit.

Francesca Fioretti zbulon edhe detaje nga njohja e saj me ish kapitenin e Fiorentinës, por edhe momentin më të lumtur për çiftin, atëherë kur mësuan se ishte shtatzënë dhe se do të sillte në jetë Vittorian.

“Në një parti ai më pyeti për Vietnamin, ku kisha qenë për një program televiziv. Dukej si një strategji afrimi dhe pastaj më shkruante çdo ditë për një muaj, madje unë edhe i printoja këto biseda: më bën të buzëqesh se një ditë Vittoria mund t’i lexojë mesazhet me teknikat e joshjes së babait të saj. Para se të udhëtoja në Peru, kuptova se isha shtatzënë. Pas kontrollit na thanë se e kishim humbur fëmijën, por më vonë kuptova se ishte akoma aty. Davide më pas tha: ‘Nëse barku është aq i fortë, mund të jetë vetëm një fëmijë’. Dhe ne zgjodhëm emrin Vittoria, kur mësuam se ishte një vajzë”, rrëfen Francesca.

Në fund ajo ndalet të flasë edhe për pjesën më të dhimbshme, atë të humbjes së njeriut të jetës së saj, ndërsa pranon se dhimbjen, si kusht të njohjes së saj me Davide Astorin.

“Unë jam i sigurt se e kam bërë Daviden të lumtur, ai u largua në momentin më të lumtur të jetës së tij. Fati ishte i padrejtë, por nëse nuk do e kisha takuar, nuk do të kishte dashurinë tonë, që e bënte atë njeri dhe baba. Dhe në qoftë se dhimbja ime duhet të jetë “pengu”, për të paguar njohjen me Daviden, unë mund ta duroj përgjithmonë. Duhet të ecim së bashku derisa të humbasim. Tani konstantja e gëzueshme është Vittoria: jeta që nuk ndalet kurrë”, mbyll rrëfimin e saj bashkëshortja e Davide Astorit.