Irena Beqiraj: E vërteta e djegsave dhe shteti nën këmbët e Zotos dhe Mërtirit

45

Një gjë mund të thuhet me siguri. Aty është “ekzekutuar” shteti. Tani e kuptoj, se kur Alda Klosi thoshte “Por Ministri Ahmetaj ka kërkuar….” gabim isha unë që përgjigjesha- “unë punoj për shtetin shqiptar jo për ministrin”. Ndërkohë që shteti ishte duke dhënë shpirt. Shteti u shkërmoq që 4 vitet e para të qeverisjes, nën këmbët e Zotos.

Sigal

Këtë verë, ndryshe prej sjelljes time të zakonshme, braktisa Cvajkun, Drajzerin e poezitë e shumta, nëpër të cilat më pëlqen të “notoj”, për të lexuar dosjet voluminoze të djegsave. Një histori që gëloi korridoreve ku eca gjatë një periudhe interesante, të vështirë, por përcaktuese të karrierës time.

Cila është e vërteta që fshihet brenda tyre?
A është e vërtetë siç “nënvizohet” jo pa qëllim nga disa gazetarë e politikanë se ministri i financave e ka kundështuar plot pesë herë projektin e djegësit të Tiranës?
Po më pas, pra pasi “kundërshtoi plot pesë herë”, çfarë ndodhi që as një vit më vonë ky ministër “fytyrëngrysur” çeli si ylberi pas shiut dhe pranoi që projekti i Tiranës të financohej nga buxheti i shtetit, ndërkohë që vetëm një vit më parë kishte këmbëngulur me 5 letrat e tij që të mos prekej buxheti i qeverisë qëndrore.

Përse Zoto e Mërtiri ishin aq të zellshëm e dorëlëshuar të paguanin biletat dhe hotelet e kripura, pllakat edhe mishelatorët e banjove, të ministrit “kundërshtues e mbrojtësit të të mirës publike” siç reket ai ta përshkruajë akoma veten! Si ka mundësi që në çdo transaksion shitblerjeje të kryer nga familjarët e “ministrit kundështues”, fondet vinin nga persona të lidhur direkt ose indirekt me djegësat ose edhe me tendera të tjerë ku përfshiheshin të kudogjendurit Zoto e Mërtiri?

Po pse miratimi i kryetarit të bashkisë së Tiranës u konsiderua i vlefshëm për gjithë qarkun e Tiranës, kur ligji thotë të kundërtën? Si ka mundësi që Alqi Bllako numri dy i Ministrisë së Mjedisit, pjesë e trupës së lartë të drejtimit të administratës publike, përtej përfitimeve monetare, nga vendi modest që kishte tek stenda e LSI-së u katapultua në listën fituese të Tiranës për partinë Socialiste, duke lënë “mbrapa liste” edhe kryetaren e forumit të gruas ? Kujt në partinë socialiste i hyri kaq shumë në zemër ky djalë me “performancën” e tij? A është kjo aferë thjesht keqpërdorim i pushtetit publik nga politikanët e zgjedhur apo nëpunësit civil të emëruar për përfitime private, apo mund të quhet “grabitje e madhe” ku disa persona me anë të mashtrimit transferuan (sipas dosjes) rreth 30 milionë euro në përfitim të tyre apo personave të tretë, nga 60 milionë euro të paguara nga buxheti qëndror e vendor vetëm për djegësin e Tiranës?

Kush tjetër ka përfituar apo është paguar me paratë e buxhetit të transferuara tek djegësat; konsulentët, avokatët, mediat, charterat?…  Politikanët e gazetarët (nëse ka mbetur ndonjë i paanshëm!), unë e madje edhe ju që po lexoni këto rreshta, të gjithë ne bëjmë analizën tonë e kemi natyrisht edhe një përgjigje tonën për secilën nga këto pyetje apo të tjera, që lindin vetiu. Por, është interesant fakti që sesi secili prej nesh, megjithëse lexojmë të njëjtat fakte, zgjedhim prej tyre informacione dhe detaje specifike. Ky “filtrim” bëhet në mënyrë të pandërgjegjshme apo edhe të qëllimshme në bazë të preferencave, prirjeve dhe shumë aspekteve të tjera që secili nga ne i konsideron të rëndësishme. Teksa përpiqemi t’i japin kuptim informacionit që kemi “filtruar”, menjëherë supozojmë sipas , tendencës apo edhe interesit tonë. Pikërisht në këtë pikë fillon e mjergullohet dallimi midis asaj që është fakt dhe mënyrës se si ne e vlerësojmë faktin.

Në mënyrë të pandërgjegjshme mbase injorojmë gjithçka tjetër, që nuk përputhet me qasjen tonë. Thënë këtë, sado të përpiqemi të identifikojmë ideatorin, hartuesin, urdhëruesin, ekzekutuesin, përfituesit e mëdhenj edhe të vegjël, mjeshtrin apo shërbëtorin e parëndësishëm, por të zellshëm në këtë histori të djegësave, secili prej nesh do të vendoste një emër të ndryshëm në secilin rol.

Por një gjë mund të thuhet me siguri. Aty është “ekzekutuar ” shteti. Tani e kuptoj, se kur Alda Klosi thoshte “Por Ministri Ahmetaj ka kërkuar….” gabim isha unë që përgjigjesha- “unë punoj për shtetin shqiptar jo për ministrin”. Ndërkohë që shteti ishte duke dhënë shpirt. Shteti u shkërmoq që 4 vitet e para të qeverisjes, nën këmbët e Zotos. Ndaj edhe ato pak qëndrestarë të MF ndaj aferës së djegësave u sfiduan edhe si për t’ju treguar që shteti ra, u thirrën për mbledhje në gusht 2017 nga ministri Ahmetaj, që priste rikonfirmim pikërisht tek zyra13/ 2 Skytoëer , e cila i përkiste po Zotos.  Kjo histori tregon qartë sesi e mira publike u la cullak dhe e pambrojtur në duar të Zoto-ve dhe ata bënë çfarë deshën e si deshën me të.