“Bari” i puthjes së parë
Dhe zura vend në tavolinë,
Atje në qoshe, paksa e futur.
Ku si flutura kujtimet erdhën,
Aty ku hera parë jemi puthur.
Eh, ëmbëlsinë e asaj puthje!
Më kot dua ta sjell në mënd.
Ditë, javë e vite ikën tutje,
Askush se zuri vendin tënd.
Ndaj qaj me shpirt të coptuar.
Mbi tavolinë lotët bien pik-pik.
Shok më bëhet lypësi në trotuar.
“Ç’ke?-thotë-Robo mos u mërzit”.
As vetë se di, vesht nuk e mora.
Eh! Lotët më mbetën të pa tharë
Cigarja më kishte rënë nga dora
At’ditë në “Barin” e puthjes së parë.
“JUNA-BAR”
Sa kohë kemi shpirt pa u parë?
Ku e kam dritën e syve të tua?
Vërtet tashmë ne jemi të ndarë.
Por, kjo s’do të thotë se s’të dua.
Nuk isha unë ai që thashë; ik!
Ti, qe ajo, që befas u largove.
Vërtet se pate menduar atë ditë,
Që keqas në zemër më helmove.
Eh. Kjo botë kështu qenka stisur!
Në dimër vapë, e në gusht acar.
Ndaj nga mëngjesi në të ngrysur.
Unë rri e të pres në “Juna-Bar”.
