Mohohet Rexhepi,
Balli i fisnikëve,
Se ai nuk është,
Nga soji i zvarranikëve!
Hej, o Rexhep Qose,
Burrë e kryeburrë,
Në krahë lapangjozëve,
S’mund të rrish dot kurrë!
Horizonti i tyre,
S’është as sa i miut,
Mendojnë historinë,
Sa kohë e Saliut!
Koha e Sali nxirit,
Shumë shpejt do mbarojë,
Blozën e qymyrit,
Koha do pastrojë!
Rexhep Mëmëdheu,
Do të jetë në ballë,
Historinë njeriu,
Shkruan në të gjallë!
Kur nxijnë të vërtetën,
Në zemër më dhemb,
Po dot s’e rrëzojnë,
Atë gjigand shkëmb!
S’e rrëzojnë dot shkëmbin,
Sot mizat e dheut,
Rexhep Qosja është,
Simbol i Atdheut!
Me mëndje të ftohtë,
Shkruan historia,
Po the Rexhep Qosja,
Ke thënë Shqipëria!
Për pak kohë zënë vend,
Ndonjëherë harbutët,
Kur me një gjigand,
Ndeshen liliputët!
Liliputët janë,
Pjellë e intrigantëve,
Porse historia,
U përket gjigantëve!
