Në një luftë të shekullit të 21-të, tanket janë ende duke lëvizur në tokë dhe aeroplanët janë ende në ajër – por asnjëri nuk po lufton me njëri-tjetrin.
Për vite me radhë nuk ka pasur beteja me tanke apo luftime në shkallë të gjerë. Këto janë shkruar në librat e historisë – të paktën tani për tani.
Doktrina e luftës së blinduar u zhvillua për të kapërcyer ngërçin e luftës së llogoreve, gjatë Luftës së Parë Botërore, dhe për t’i siguruar këmbësorisë më shumë mbështetje të lëvizshme zjarri sesa artileri.
Pas një shekulli nga debutimi i tyre gjatë Betejës së Somme në Luftën e Parë Botërore dhe pavarësisht se mbetën një aspekt i madh i shumicës së ushtrive, tanket luftojnë njëri-tjetrin me frekuencë gjithnjë e më të ulët.
Ashtu si betejat me tanke, “qentë e luftës”– të cilat praktikohen ende nga forcat ajrore në të gjithë globin duke përfshirë edhe atë të Izraelit – janë bërë po aq të rralla në epokën e pas Luftës së Ftohtë.
Pavarësisht përmirësimit të ushtrive të tyre gjatë viteve, ukrainasit po luftojnë kryesisht kundër rusëve duke përdorur armë dhe platforma të vjetra sovjetike – derisa të mbërrijnë armatimet e reja, duke përfshirë raketat antitank dhe kundërajrore të premtuara nga Perëndimi.
Rusia ka një nga ushtritë më të fuqishme në botë, duke shpenzuar 61.7 miliardë dollarë për ushtrinë e saj në vitin 2020.
Sipas Global Firepower, i cili analizon aftësitë ushtarake të vendeve në mbarë botën, Rusia është ushtria e dytë më e fuqishme në botë. Ukraina ndërkohë renditet e 22-ta nga 140 vendet.
Rusia e kapërcen Ukrainën deri tani, si në aspektin e personelit (850,000 vs 250,000) dhe armatimit.
Për sa i përket fuqisë ajrore, Rusia ka gjithsej 4,100 avionë, duke përfshirë 772 avionë luftarakë, 739 avionë sulmues, 445 avionë transportues, 1,543 helikopterë dhe 544 helikopterë sulmues.
Ndërkohë, Forca Ajrore e Ukrainës vlerësohet të ketë vetëm rreth një të trembëdhjetën e saj me 318 avionë, duke përfshirë afro 70 avionë luftarakë, 29 avionë sulmues, 32 avionë transportues, 112 helikopterë, 34 helikopterë sulmues dhe platforma të tjera, duke përfshirë trajnerë dhe drone.
Katër ditë pas luftës më të rëndësishme evropiane të mijëvjeçarit, dhjetëra nga këto platforma janë rrëzuar në qiejt mbi Ukrainë.
Hapësira ajrore e Ukrainës u konsiderua një “zonë konflikti aktive” menjëherë pas shpërthimit të luftës nga Agjencia e Sigurisë së Aviacionit të Bashkimit Evropian.
Sipas agjencisë, “prania dhe përdorimi i mundshëm i një game të gjerë sistemesh luftarake tokësore dhe ajrore përbën një rrezik të lartë për fluturimet civile që operojnë në të gjitha lartësitë dhe nivelet e fluturimit”.
Breshëritë fillestare të raketave ruse synonin fushat ajrore ku Forcat Ajrore të Ukrainës operonin MiG-29 dhe Su-27 të prodhimit sovjetik, dhe L-39 çekë dhe ku ishin instaluar në Kiev sistemet e tyre të mbrojtjes raketore ruse S-300.
Në ditën e parë të luftimeve, Rusia shkatërroi katër avionë luftarakë ukrainas, një helikopter dhe katër drone luftarake Bayraktar të prodhimit turk.
Videoja e shpërndarë në mediat sociale tregoi kratere të mëdhenj në fusha të ndryshme ajrore të Ukrainës, ndërsa video të tjera tregonin raketa që fluturonin drejt aeroporteve duke shkatërruar avionë, përfshirë aeroplanin më të madh të mallrave në botë, Antonov An-225 Mriya.
Dhe ndërsa forcat ajrore të Ukrainës janë degraduar nga rreth 320 raketa balistike dhe lundruese të lëshuara nga Rusia, forcat ajrore të Moskës ende nuk kanë siguruar epërsinë ajrore dhe sistemet e mbrojtjes ajrore të Ukrainës vazhdojnë të rrëzojnë aeroplanët rusë.
Edhe pse Ukraina është e pushtuar nga Rusia, Kievi ka shumë të ngjarë të studiojë se si islamikët sirianë dhe rebelët kurdë ishin në gjendje të shkatërronin tanke të panumërta ruse dhe turke gjatë luftës së tyre civile shkatërruese, në të cilën Moska hyri në 2015 në anën e Presidentit Bashar Assad.
Ndërsa Assad ka rikonsoliduar pushtetin falë iranianëve dhe rusëve, ai kontrollon vetëm 64% të territorit sirian. Rusia ndihmoi, por Assad nuk mundi të kthente gjithçka nën pushtetin e tij, për shkak të këmbënguljes së rebelëve islamikë në Idlib dhe SDF-së të udhëhequr nga kurdët në Rojava.
Ukrainasit pa dyshim studiuan se si lufta guerile u përsos në vendin e Lindjes së Mesme, ku Moska testoi sisteme të panumërta të reja armësh, si dhe përdori pajisje më të vjetra dhe mësoi nga humbjet e rënda që pësoi Rusia dhe aleatët e saj lokalë.
Ajo që është kurioze është se sa pak nga pajisjet ruse që përdoren në Siri janë përdorur në Ukrainë, ku, për shembull, shumica e APC-ve dhe tankeve janë të vjetra të viteve 1980, nëse jo më të vjetra, dhe qartësisht të cenueshme ndaj ATGM-ve moderne perëndimore dhe raketave antitank. .
Ushtria e dobët ukrainase po zhvillon një luftë të guximshme në tokë, në det dhe në ajër. Kolonat ruse të tankeve po shkatërrohen nga raketat ukrainase.
Lufta midis Kievit dhe Moskës po luhet në YouTube, Twitter, Facebook dhe Snapchat në kohë reale. Ndërsa kjo ofron male me video të pajisjeve dhe platformave të shkatërruara, dhe raporte të pakonfirmuara se Ukraina rrëzoi gjashtë avionë rusë në ditën e parë të pushtimit, ne nuk kemi parë ende pamje të luftimeve të avionëve dhe betejave me tanke.
Thjesht mund të ndodhë që lufta e shekullit të 21-të nuk do të bëhet ushtri kundër ushtrisë, por nga ushtarë që gjuajnë raketat e tyre moderne kundër armikut të tyre – dhe harrojnë, ndërsa zgjedhin objektivat e tyre të ardhshëm.
