Dashuria vdiq, vëlla!
E varrosën shekuj më parë Shekspiri me shokë,
3 metra nën dhe.
Dashuria vdiq vëlla,
Bashkë me sinqeritetin!
Ka rënë në gjumin e përjetësisë tok me Zhuljetën.
Dashuria vdiq, miku im,
Ka mbetur sozia e saj,
Që sillet sa andej këndej
Si hije para syve!
Dashuria vdiq, vëlla,
S’ka mbetur gjë, veç hiri i saj,
Që tretet sa herë takon epshin
E përsëri mbetet hi!!
