MOS PRIT !
Mos prit të mbërthehem në faj!
Këtë jetë, dhe unë sa ti e dua,
Të rrefej të gjitha, për vete ç`të mbaj,
Shpirti fishkëllon, nga malli si krua,
Dy pika loti sa një mijë e një fjalë,
Si vrulli i lumit nga shtrati dal,
Në eshtra më ther ardhja e rrallë,
Ku e trete vall, të shkretin mall …!
Si pajën në sepete palosur,
Kujtimet e trishta e të ëmbëla,
Na ndau kjo largësi e flamosur,
Si mëngjesi nga ëndërra,
Mos prit të mbërthehem në faj!
Për të çliruar brengat e tua,
Jo gjithçka në jetë, vete vaj…
Shpirtin nga malli u përvëlua,
Kur mallet mos të lëshojnë më zë,
Mos u turr si breshëri në Gusht,
I vdekuri, as dëgjon, as shikon më,
Nga ngushëllimet, do zihesh ngushtë,
PESHKAQENËT SI ZË GREPI
Prit e prit, dimër,behar…!
Pritja e gjatë, zbrazi hambar,
Gjysëm vdekur, gjysëm gjall,
Të zhgënjyer, vimë vërdall
Duke pritur, ca ndërruan jetë,
Ca u rrudhën e`u plakën,
Ca tatposhtë, ca përpjetë,
Në portën e djallit u falën!
Nga gjithçka ngelesh hiçi,
Të vret horri, të vjedh pisi ,
Të thyen në mes si deg lisi
Të ndan, kockën nga mishi
Kafshoj gjuhën nga sikleti.
Molla e sherrit, pushteti
Sot varfëria tundet si fletë,
Vall e nesërmja si do jetë!?
Gjëmon qielli, dridhet toka,
Lodhur nga fjalët e kota,
Nëse, si mundim me vota
S`ka ç`na bën, Zoti as bota
Duke sharë si gratë e liga,
Soj e fis, miq dajallarë,
Nga humbja i zë frika …
Shqipërinë peng, mbajnë,
Pritja e gjatë shpoi kockën,
Lèn vatani, mësyjnë Europën
Si jetimi pa babë, pa nënë,
Në udhë kryq, kokën vënë .
Peshkaqenët në thellësi,
Si kap dot, grepi drejtësi,
Njomet vula, griset fleta,
I përcjellin me gënjeshtra
Kush ka sy, mos t`i mbylli,
Kush ka vesh të dëgjoj…
Të largojmë retë nga dielli
Dita e shpresës të agojë,
Mjaftë pritëm, dimër, behar,
Ëndërr ngrysur, shpirt- vrarë,
Të mashtruar të zhgënjyer
Besë vrarë, fjalë -thyer …?