Telegramet venë e vinë,
Nga Parisi në Athinë,
E terezitëm Shqipërinë,
Se vumë mbret Edvinë!
Tek rrapet në Vlorë,
foli Edi me gojë.
-Pse ankohi, o vlonjate,
që u lash barkthatë?
Se u bëra goxha pjacë,
me shqop, drizë dhe lofatë?
Peshqesh ju prura prej Evrope
Lungomare si gjuhë lope!
Vlonjatët shajnë perëndinë:
-Kur bëre derr dhe arinë
Ç’deshe që bëre Edvinë?!
Se na prishi terezinë.
Mbushi Vlorën me beton
që të djeg dhe përvëlon!
Në korrik bëhet hataja
Pleqve u bie damllaja.
Në Skelë, në të madhin shesh,
Betoni është bërë përshesh.
Nuk gjen një pikë hije
Si në mes të Arabie.
Plasin fëmijë dhe gra,
Sikur janë në Sahara.
Lungomare, moj virane!
E bukur nga aropllani,
Ujdisur nga dorë jarane,
atje poshtë të plas xhani!
Evropa shkruajnë e thonë,
-Ç’bënet kështu në Vlorë?
Mbushur gurë dhe beton,
Vënd të ulim avionë!
Pse ankohi, o vlonjate?
Për vapë në të thatë,
U kam zgjedh kryebashkiak
Infermier për merak.
Ju kam zgjedhur për arsim
Infermiere me testim.
Shëndeti juaj, aferim!
Ju vlonjatë denbabaden
Pse nuk e doni mbrenë?
Do ju bëj fushë aropllani,
Po dha pare Erdogani.
Ki krieministri inë,
Na ka shtuar miqësinë,
Me Serbinë dhe Greqinë,
Pa harruar dhe Turqinë.
Këtu brenda s’i doli fati
Ja prishi Lul harrakati
Lë Tiranën luleborë,
vrapin e ndal në Vlorë.
Me çitjanet në dorë
prapa i vjen taborë.
Prapa vjen qeveria
e mbështetur nga partia,
pastaj nis zallamahia.
Më tutje administrata
Me sejmenë dhe qafira
S’di ç’të bëjë e ngrata
Lanë punët, lanë zira.
Kanë dalë për teferiç
Në zirë nuk ka punë hiç.
Qejf o qejf, o pasha!
Populli me bukë na mba.
Bridh o bir, hu më hu,
Se kemi të madhin këtu!
Gjashtë vjet në qever,i
Në zirë nuk i pa njeri.
Sa në Vlorë, Fier dhe Lesh,
Korçë, Berat e Bradashesh.
Në Skelë lier me bojë,
Karamanjollë kam ngrerë,
Kush s’më do, o ta pësojë,
Mos të ndihet tjatër herë!
Rrofsh o mbreti inë,
Na e ngreve ekonominë,
Pa bukë le vegjëlinë,
Lëron plazhet, po gjë s’mbinë,
Anë e mbanë mbolle zinë.
Për vete shtove babëzinë,
lumturinë dhe pasurinë.
Më 23 kanë Kongres
Përtej urës së Qabesë
Do venë të marrin avdes
Të palyrë dhe të pabesë.
Ata që s’kanë din e iman
S’njonë nënën dhe babanë,
halldupër dhe rrufjanë,
për pesë grosh shesin vatanë.
Pa do flasë dhe kryetari
Në zullume është i pari.
I pabesë në miqësi
Hajdut në qinosi.
I zoti në llogje e paravolira,
prapaskena dhe fëlliqësira,
I çkëthët, pelivan nga natira
Në dallavere dhe akrobacira.
Do thotë ndonjëri bashtinë,
Qysh e harrove Salinë
Krushkun e parë të Serbisë
E mbrojte rrezikzinë
Që i vu flakn’ Shqipërisë.
Nga Vlora donte vetëm hinë.
-Jo, se e harrova mavrinë
Po në trembëdhjetën ia nximë
Dhe prumë Edvinë mavinë.
Salinë s’ka lumë që e lan
As në xhehnem, as në hapsanë.
