Fildishin e saj
akullin e saj..
qënia e vet kujtoj se unë i përkisja,
mē zgjoj nates se ftoht
nates acar
duart e saj elegante te holla
perplasnin dritare
oerplasnin peme
perngjat eiffelit ne champ mars
ndriste..
e lart,madheshtore per shpirtin bohem
e ngrita altarin elutjege drejtuar
qenies se vet qe un i perkisja
ndoshta nga i yti material jam krijuar
ti me qeteson shpirtin qe ujisja..
Bej kryqin a them une nje lutje,
Nates se ftohte nates acar..
ti balsam qe zemren me zbutje,
e une te perkas ,
shpirti nga shpirty yt une jam’
