I rrëzuam ca dekada e shtrenjta ime
Dhe ikin vitet si ujë nën urë,
Në sy të kam si e fejuara e hershme
Kur mantelin mbaje në duar .
Sa gëzime më fale e të fala ty
Dhe jetës së bashku tri yje i dhamë,
Ata ecin në rrugën e së vërtetës
Drejtimin e jetës, vetë, kanë marrë.
S`dua t`i numëroj punët tuaja
Se ndoshta së koti harroj ndonjë,
Por, ti , s`e ke zakon të ankohesh
Gjithnjë e heshtur i kryen pa zë…
Dita e vaktet kanë duart tuaja
Me larje, gatim, nga mëngjesi në darkë,
Dhe mendjen te ne si do na veje puna?!
Secilin prej nesh mban në merak.
Ke të drejtë e dashur të thuash:
“Kur do i mbarosh shkrimet ndonjëherë?!
Se unë nuk di çfarë jam kur shkruaj
Furtunë, zjarr apo erë?!
Me personazhe , skica, e skena
Përherë larg edhe kur jam këtu vërtetë,
Po kurrë s`të kam hequr nga zemra
As ti dhe pse ke pasur të drejtë.