Në teatër
(Sipas Pëllumb Kullës)
Në sistemin e kaluar
puthja në skenë qe ndaluar.
Në ca çaste dashurie
dy aktorët si në hije.
Regjisori me durim
do bënte një korrigjim:
– Jo kaq statik, more djalë,
bëj sikur e puth në ballë!
Fët aktori u ndez shpuzë:
– Po sikur ta dojë në buzë?!
Buzëqeshje e ngrirë
(Sipas Pëllumb Kullës)
Cjapi cyt bashkëshorten dhi:
– Cjappërçori faqezi,
ç’janë dhi te shkalla jonë,
dikë herët, dikë vonë,
pa përjashtim, ai horr,
i ka kaluar në dorë!
– Jo të tëra, cjapi im,
se njëra bën përjashtim!
Fët cjapi, sa u gëzua:
– Cila është, ma trego mua?
– Ajo me hundën përpjetë,
leshverdha në kat të tretë!
Mos denoncimi
(Sipas Pëllumb Kullës)
Prej province në Tiranë
dreri hapin seç e mban.
Mikut ia gjeti shtëpinë,
ai shante qeverinë.
Dreri i gjorë u bë tym:
– Ta zëmë se s’bëj denoncim
për të gjitha këto fjalë,
tek ju sa dënohem vallë?! –
dhe iu ngjethën ata flokë, –
Tek ne paguhet me kokë!
KUNDËRVAJTJE
(Sipas Pëllumb Kullës)
Kishte pirë një kastor.
Zoti derr, polic rrugor:
– Veturën nuk e nget mirë! –
i dha gypin, për t’i fryrë.
– Gypi më jep alergji,
as për kaq s’më beson ti?!
– Do t’i frysh a t’i fryj vetë,
të ngelesh në burg përjetë?!
REFORMA NË DREJTËSI
(Sipas Pëllumb Kullës)
Në pyll hajde ç’drejtësi,
dhe kur, pikërisht tani!
Akuzuan një sorkadh
si përdhunues të madh!
Akuzë e aty për atyshme
mbi dyshime të “arsyeshme”!
“Hyr në burg, – i thanë, – tani!
Nëse kërkon pafajësi,
duam vërtetim nga ti;
po jo me gisht si qëmotit,
me firmë nga femrat e globit!”
