E dëgjove këngën:
këngën e dashurisë
me gjak hedhur në pentagram?
E shkrojti zemra:
lotët e saj si tyl avulli
u ngjizën mbi xham…
Unë e di, moj e mira,
ti edhe xhamin
do ta bëje copë e thërrime
duke e fshirë me pëllëmbën e dorës,
për të ndjekur me sy pendese,
e zemër thyer, ikjen time…
Sa shpesh na ndodh kështu…
Sa herë përpëlitemi
në shtratin e mungesës ,
mallkojmë ngërçin
dhe ngushëllohemi varur
në lavjerësin e shpresës…
Dashurinë e ktheva në këngë
e lidha fjongo me çelësin e solit.
Pa emër e hodha mbi pentagram.
Kujdes kur ta këndosh,
në përgjigje të dashurisë:
emrin tim mund të shkruash në xham…
