Si s’me thirre një herë
në ëndrra?
Të tregoja se sa të doja!
Si s’ta tha goja një herë?
“hyr brenda”!
Si s‘të thashë, m‘u thaftë goja!
Si s‘e le një herë derën hapur
të bëje sikur harroje?
Dhe në afshin e përflakur
të të ndjeja sa më doje!
Edhe do edhe ke frikë:
dhi e egër a sorkadhe!
Mua me rëntë një pikë
që të shova nëpër malle.
Sonte do hyj nga dritarja
ne zenith të ëndrrës tënde.
Fundja s’do bëhet hataja,
brenda muresh të një ëndrre.
Nesër do më ftosh ti vetë:
s’do të kemi kohë për gjumë.
Do kërkosh të vij përjetë
ashtu si unë, pakëz më shumë…