Frank SHKRELI/ Drejtësi për gratë e dhunuara gjatë luftës në Kosovë

569
Sigal

 

Të martën më 20 Maj, 2014, Presidentja e Republikës së Kosovës, Atifete Jahjaga kryesoi mbledhjen e dytë të Këshillit Kombëtar për të Mbijetuarit e Dhunës Seksuale gjatë luftës së Kosovës.  Takimi inaugurues i këtij Këshilli  u mbajt marsin që kaloi gjatë, të cilit u përcaktuan detyrimet dhe angazhimet e pjesëmarrësve të institucioneve qeveritare dhe jo-qeveritare për të ndihmuar dhe për të mbështetur njërën prej kategorive më të  ndjeshme të viktimave të luftës në Kosovë.   Është ky, më në fund, një angazhim i shtetit dhe i institucioneve të Kosovës, i cili duke marrë parasysh seriozitetin e këtij krimi çnjerëzor e barbar, duhej të trajtohej në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar, shumë vite më parë.  Por siç tha edhe Presidentja Jahjaga gjatë takimit të posaçëm të Këshillit Kombëtar për të Mbijetuarit e Dhunës Seksuale gjatë luftës në Kosovë, ky angazhim i ri i institucioneve dhe i shoqërisë civile u bë i mundur si përfundim i miratimit nga Kuvendi i Kosovës , marsin që kaloi, të projektligjit për ndryshimin dhe plotësimin e Ligjit për statusin dhe të drejtat e dëshmorëve, invalidëve, veteranëve, pjesëtarëve të UÇK-së, viktimave civile të luftës dhe familjeve të tyre.

Por megjithëse, kanë kaluar 15 vjet nga mbarimi i luftës, më në fund të paktën po bisedohet për këto krime dhe siç thotë fjala e vjetër,  “më mirë vonë se kurrë”.  Natyrisht se, shteti dhe shoqëria kanë obligimet kryesore ndaj kësaj kategorie të viktimave të luftës.  Dhe  si rrjedhim nevojitet angazhimi i institucioneve shtetërore, që siç tha edhe Presidentja e Kosovës Jahajaga, për të zhdukur   tabutë dhe njëkohësisht e domosdoshme është njohja e këtij krimi të fshehur të luftës, duke dërguar – nga nivelet më të larta,  “një mesazh të qartë tek secila viktimë se ato nuk janë të vetme dhe që ne, si institucione dhe si përfaqësues të shoqërisë, do të përmbushim obligimet tona për t’ju ofruar atyre, në radhë të parë, njohjen ligjore dhe më pas qasjen në shërbimet e nevojshme psiko-sociale, ekonomike dhe shëndetësore, me synim rehabilitimin dhe ri-integrimin e tyre në shoqëri” .

Përveç kësaj, shteti i Kosovës në bashkëpunim me vendet mike dhe me organizatat ndërkombëtare, duhet të marri hapa të menjëhershëm, edhe në nivel ndërkombëtar, që dhuna seksuale të trajtohet si një krim lufte dhe si përfundim, të kërkohet drejtësi për viktimat e dhunës seksuale gjatë luftës së Kosovës. Këtë angazhim të institucioneve të Kosovës për të kërkuar drejtësi ndërkombëtare për gratë e dhunuara, në të vërtetë, e vuri në dukje  edhe zv/ kryeministrja në detyrë Edita Tahiri, gjatë një bisede shoqërore që pata me të në NewYork para dy javësh, e cila siç duket, për këtë nismë ka siguruar edhe mbështetjen e disa ish-deputetëve të Kosovës, përfshirë edhe ministren e Integrimit në detyrë, Vlora Çitaku.  Gjatë takimit të parë të kësaj nisme të grave përfaqësuese të politikës së Kosovës, javën që kaloi, Edita Tahiri tha se nisma ka për qëllim të bindë Organizatën  e Kombeve të  Bashkuara që të përgatisin një raport zyrtar, i cili sipas saj, do të “vendosë drejtësinë për femrat e dhunuara gjatë luftës në Kosovë, si dhe për këtë tragjedi lufte, për krimet dhe gjenocidin që Serbia dhe forcat serbe kanë bërë gjatë luftës në Kosovë”.  As Kombet e Bashkuara, as vetë Kosova dhe as organizata të tjera nuk kanë botuar ndonjë raport mbi numrin përfundimtar në lidhje me viktimat e dhunës seksuale kundër grave dhe vajzave gjatë luftës së Kosovë, as për përgjegjësit e këtyre krimeve.  Me përjashtim të në një raporti të organizatës  Human Rights Watch me qendër në New York,  mbi dhunën seksuale të kryer nga forcat serbe në Kosovë. Në atë raport thuhet se, përgjegjësia për këto krime lufte bie krejtësisht mbi shpatullat e oficerëve dhe komandantëve të forcave ushtarake dhe policore të Serbisë.  Raporti i botuar në vitin 2000, thekson gjithashtu se, dhuna seksuale  në Kosovë nuk ishte as e rrallë dhe as e izoluar, por përdorej  me qëllim si një instrument lufte për të terrorizuar popullatën civile shqiptare.  “Këto nuk janë incidente të rastit të kryera nga disa njerëz të çmendur.  Dhuna seksuale është përdorur si instrument lufte dhe duhet të dënohet  si i tillë. Këta individë që kanë kryer këto krime të tmerrshme duhet që patjetër të sillen para drejtësisë”, ka thënë Regan Ralph , drejtori ekzekutiv i degës mbi të drejtat e grave pranë Human Rights Watch.

Ndërkaq,  shkurtin që kaloi, Sekretari britanik i Punëve të Jashtme, William Hague ka njoftuar mbajtjen e një konference të nivelit të lartë kundër dhunës seksuale si instrument lufte, konferencë kjo, që do të mbahet më 10 13 Qershor në Londër dhe në të cilën do të marrin pjesë përfaqësues nga 140 vende.  Gjatë një fjalimi në Washington, shkurtin që kaloi duke njoftuar mbajtjen e kësaj mbledhjeje, z. Hague ka thënë se nuk është një gjë e zakonshme që një burrë politikan të flasë mbi çështje të dhunës seksuale, por ai theksoi se, “dhuna dhe krimet seksuale janë kryesisht akte dhe krime të meshkujve kundër femrave dhe fakti se, ato kanë ndodhur kur bota nuk bëri asgjë për t’i ndaluar ato krime, duhet të turpërojë, në radhë të parë, të gjithë burrat kudo”.   “Në të vërtetë,- nënvizoi Sekretari britanik i Punëve të Jashtme – injorimi i këtyre krimeve sikur ato kinse nuk kanë ndodhur, është në vetvete diçka që nuk është burrërore.  Në qoftë se femrat gjithnjë trajtohen me këtë urrejtje të tmerrshme dhe barbare në kohë lufte, ato nuk do të trajtohen si të barabarta as në kohë paqeje, ka thënë mes tjerash dhe me të drejtë zyrtari i lartë britanik.

Presidentja Jahjaga njoftoi të martën në takimin e Këshillit Kombëtar për të Mbijetuarit e Dhunës Seksuale gjatë luftës së Kosovës se Republika e Kosovës do të marrë pjesë në mbledhjen e nivelit të lartë në Londër mbi dhunën seksuale në kohë lufte, konferencë, e cila do të bashkëkryesohet nga Sekretari britanik i Punëve të Jashtme dhe aktorja amerikane Angelina Jolie. Presidentja e Kosovës tha gjithashtu se, si pjesëmarrëse në këtë tubim, në emër të grave të dhunuara,  Republika e Kosovës do të japë kontributin e vet në përpilimin e marrëveshjeve ndërkombëtare për të evidentuar  dokumentacionin mbi krimet e dhunës seksuale kundër femrave gjatë luftës në Kosovë dhe njëkohësisht do të ofrojë përvojën e vet në këtë fushë, në mbështetje të përpjekjeve ndërkombëtare për të sjellë para drejtësisë të gjithë ata që kanë kryer këto krime kundër njerëzimit.

Mirëpo, për realizimin e këtij objektivi, është i nevojshëm angazhimi kombëtar, i jo vetëm grave politikane të Kosovës, por edhe i të gjithë burrave, me qëllim “për të thyer heshtjen që ka mbizotëruar brenda dhe jashtë vendit”, mbi këtë çështje.   Këto janë krime, të cilat përbëjnë shkelje flagrante të konventave të Gjenevës mbi torturat dhe të ligjeve të luftës dhe si të tilla, përbëjnë gjenocid dhe janë krime kundër njerëzimit.  Njohja  e këtyre krimeve çnjerëzore si krime lufte si dhe angazhimi i shtetit të Kosovës në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar për të  njohur me ligj statusin e viktimave të dhunës seksuale gjatë luftës në Kosovë, rrit sadopak shpresat se, kriminelët serbë të këtyre akteve barbare do të sillen eventualisht para gjyqit.  As më pak as më shumë,  kjo është drejtësia që më të drejt kërkojnë viktimat e dhunës seksuale të luftës së Kosovës, drejtësi kjo, që u është mohuar atyre për 15 vjet dhe të cilën ua ka borxh jo vetëm  shteti dhe shoqëria, por edhe bota, përfshirë edhe Kombet e Bashkuara dhe organizata të tjera ndërkombëtare.