Kur populli i Parisit u revoltua për shkak të varfërisë ekstreme, dhe kur mbretëreshës së ardhshme Maria Antoinetta i shkoi fjala se njerëzit po vdisnin për bukë, ajo u përgjigj; “Nuk kanë bukë? Atëherë le të hanë kek.” Dhe kjo thënie nuk ishte aspak me ironi, por borgjezia franceze e kohës as që ia kishte idenë se njerëzit ishin të uritur dhe e kishin barkun bosh.
Sot, qeveria shqiptare as që e ka idenë se në çfarë varfërie ekstreme dhe skamje të madhe është zhytur vendi. Madje me arrogancën e saj ajo ndihet e ofenduar që ka një popull kaq arkaik e të pagdhendur që mendon për gjëra kaq minimale si buka e përditshme e që nuk e mbush dot barkun me projektet e saj në 3D.
Si mund të jenë shqiptarët e varfër? Nuk kanë bukë? Le të hanë ineceratorët që kanë kushtuar 400 milionë euro edhe pse nuk janë vënë kurrë në punë.
40% e shqiptarëve jetojnë me 5 dollarë në ditë? Le të presin sa të ndërtohen aeroportet, portet, trenat, kullat, lungo maret (edhe në qytetet pa det.)
Pensionistët nuk paguajnë dot ilaçet, nuk paguajnë dot faturat e ujit dhe dritave? Le të ushqehen me konçensionet prej 1.2 miliardë euro që u dhanë vetëm gjatë pandemisë.
Janë larguar 600 mijë shqiptarë vetëm gjatë 8 viteve të fundit? Ndër ta 400 mijë tē rinj? “Ky nuk është fundi i botës” tha kryeministri, do mësojnë për kultura të reja e do emancipohen.
Nuk është hapur asnjë vend i ri pune? “Ne punojmë natë e ditë,” thotë qeveria, duke prishur Teatrin Kombëtar në kulmin e pandemisë, duke firmosur tendera me procedurë të përshpejtuar, PPP dhe konçensione për çdo sektor të vendit, madje edhe varrezat duke ia dhënë privatit.
Si mund të ankohen shqiptarët kur qeveria e tyre është e vetmja në botë që në kohë pandemie rriti lejet e ndërtimit, i hodhi paratë për beton, kulla, ngushtime rrugësh, asfalt elektoral, dhe projekte 3D duke e çuar dëmin në buxhet të shtetit, sipas KLSH, në 7.2 miliardë dollarë?
80% e biznesit është në prag falimenti? Punë e madhe. Kot nuk u rrit borxhi publik në nivele ekstreme, më të lartin në 30 vitet e fundit, nga 63% në vitin 2013 në 97.4% që është sot. Oligarkët kanë dhjetëfishuar fitimin. Dhe kur janë ata mirë përse ankohet populli?
Shqiptarët nuk kanë bukë? Le të hanë kek. Kek në 3D. Kek mavi. Kek në Facebook, Instagram, Twitter dhe ERTV.
Por “varfëria lind revolucionin” tha Aristoteli, ndaj edhe 25 prilli nuk është thjesht një datë zgjedhjesh por është referendum kombëtar kundër varfërisë.
Është revolucion zemërimi kundër autorëve të këtij mjerimi të madh që ka pushtuar çdo familje shqiptare.
Shtresa e mesme do i ndëshkojë sepse në 8 vite u asimilua qëllimisht që të mbahej e nënshtruar e të mos ngrinte zërin.
Mosha e tretë dhe pensionistët do i largojnë sepse i braktisën e i trajtuan pa dinjitet.
Administrata do i shporrë sepse i fyen dhe trajtuan me përçmim, duke i zvetënuar figurën e punonjësit civil.
Qytetarët e thjeshtë do i çojnë në azil sepse kjo qeveri i detyroi të largonin me dhimbje bijtë e bijat jashtë vendit.
Rinia do i japê shuplakën më të madhe në 30 vitet e fundit pasi i vranë shpresën.
Edhe pak ditë nga pranvera shqiptare.
