FBI: Ja skandali i ri politik me rafinerinë e naftës në Shqipëri

1070
FBI: Shqipëria, skandali i ri politik uzina e rafinerisë së naftës u shitet rusëve 

FBI kishte tërhequr vëmendjen për konturet e këtij skenari të frikshëm paraprakisht dhe në fund, shkoi pikërisht ashtu si pritej e zbulohej nga 007(shërbimet inteligjente) të përtej oqeanit. “Mashtrimi shqiptar” Harry Sargeant III, “çisterna” e falimentuar e naftës në të cilën autoritetet amerikane po hetojnë, ka zbarkuar në Rusi, i ndërthurur në mënyrë dramatike me një tjetër linjë të hetimit të hetuesve amerikanë, me atë të “thesarin” e dalë në dritë të Presidentit Vladimir Putin. Le të fillojmë me një shifër zyrtare: Rafineria e naftës në Ballsh – besuar nga Kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama dhe qeveria e tij për një “investitor shumë serioz amerikan” Harry Sargeant III në këmbim të premtimeve të pambajtura ekonomike – ka kaluar pronë e grupit të naftës Gunvor, e cila ai tashmë ka marrë kontrollin si “Dhuratë” e Ramës për anëtarin e “Made in USA” bëhet një ekonomi reale tani. Sigurisht jo për të mirën e vendit dhe nevojat e tij, por në favor të xhepave dhe lulëzimit te miliarderit Sargeant dhe orekseve të tij të korruptuara brenda “Pallatit”.

U deshën gjashtë muaj të menaxhimit nga themeluesi i kompanisë tregtare ndërkombëtare (shpallur i falimentuar në shkurt 2016 nga një gjykatë amerikane për një borxh prej mbi 100 milionë $) për të transformuar fatin e rafinerisë të pafat të Ballshit në operacionin më shqetësues të riciklimit ndërkombëtar, i cili kurrë nuk ka qenë i interesuar në “Vendin e Shqiponjave”. Rreshteri do të duhej të investonte 52 milionë dollarë në Shqipëri dhe të rivendoste me kalimin e kohës ekspozimet e mëdha të borxhit të Armo-s, kompanisë që kontrollon uzinën e rafinerisë. Ai madje deklaroi synimin e tij për të investuar një tjetër 100 milionë dollarë në “Transatlantik”, një kompani tjetër energjetike shqiptare në fatkeqësi financiare. Të gjitha bisedat, kanë gjetur mira tim nga Edi Rama dhe qeveria e tij. Sipas Departamentit Amerikan të Shtetit, ish-piloti luftëtar i “marinsave” Harry, Rreshter FBI-së vetëm kishte për të marrë rolin udhëheqës në ardhjen e Putinit, në fytyrën e “politikës” për të gjitha rezistencat dhe për çdo shqyrtim gjyqësor. Gunvor – thonë publikisht hetuesit e SHBA – është një nga pasuritë e fshehta të Presidentit rus Vladimir Putin. 007 kanë hulumtuar pasuritë e fshehura të Putinit, duke cituar dëshminë e ish-këshilltarit të tij, Stanislav Belkovski, i cili për disa kohë ka vënë në dispozicion bashkëpunimin e tij me organet ndërkombëtare të hetimit për të treguar se shumica e pasurisë së Presidentit përfaqësohet nga pronësia e 75% e Gunvor, 37% e grupit të naftës Surgutneftegaz dhe 4.5% e gjigantit të Gazpromit. Vladimir Putin përfaqësohej në Gunvor, deri disa kohë më parë, nga Genadi Timchenko, një ish-kolonel i KGB-së, i cili jeton në Gjenevë dhe është referuar – që nga fillim të viteve tetëdhjetë – si një nga hierarkët “më të besuar” të Presidentit rus. E themeluar në vitin 1997, Gunvor është bërë kompania botërore nr. 3 në tregtinë e naftës dhe mallrave në Evropën Lindore për dhjetë vjet. Aktualisht menaxhon tridhjetë për qind të eksporteve nga Rusia. Një udhëheqës i grupit, në faqen e internetit paraqet “zyrtarisht” një operator suedez, Torbjom Tornqvist, Konsulli i Nderit i Suedisë në Gjenevë i apasionuar pas anijeve (ekipi i tij, Artemis Racing, fitoi Kupën e tridhjetë e katërt të Amerikës). Me zyra në Gjenevë, Amsterdam dhe Qipro, Gunvor zgjerohet në tregëtimin e naftës në mbarë botën. Dhe tani në Shqipëri, në sajë të shërbimeve të mira të Harry Sargeant III, një ekspert i shkëlqyer në parajsat e taksave dhe aleancat “e pamatura”. Kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama, nuk është ndoshta i vetëdijshëm për faktin se të gjitha kompanitë – përfshirë edhe ato “në det të hapur”, për të cilat Departamenti Amerikan i Shtetit ka hartën e plotë – janë në “listën e zezë” të qeverisë dhe nuk mund të veprojnë, me dekret, në administratën publike. Gjykata Amerikane ka përcaktuar aventurat e fundit të cisternave si “formë e keqe e luftës” dhe fitimit hetuar ndonjëherë, dhe i njëjti përfundim u arrit nga një komision i posaçëm i Kongresit. Rreshteri, në thelb, gjatë një konflikti në Irak, kishte siguruar një kontratë me Departamentin e Mbrojtjes për të ushqyer ushtrinë amerikane. Megjithatë, Harry III arriti transportimin e lëndëve djegëse – nga Jordania në Irak – një monopol absolut me anë të ryshfeteve, me dhjetëra miliona euro, për një ose më shumë anëtarë të familjes mbretërore Jordaneze, të cilët i siguruan atij industrinë ekskluzive dhe zhvatjen e detyruar të çdo konkurrenti. Pas tre kontratave të para me Mbrojtjen e SHBA, Rreshteri donte të të kalontenë goditjen e katërt. Në rastin e një marrëveshjeje me vlerë 2.7 miliardë dollarë, ai vendosi të përjashtojë partnerin e tij në biznesin jordanez, i cili fillimisht i siguronte licencën e transportit në këmbim të ndarjes. Ish “marinsi”, me pak fjalë, vendosi të kanalizojë fitimet ndryshe për të anashkaluar “taksen” jordaneze. Megjithatë, në vitin 2008, Mohammed al-Saleh, bujar i Mbretit të Jordanisë – aksioner – inicioi procedime ligjore në Gjykatën e Apelit të Qarkut në Florida, kundër Sargeant për veprën e mashtrimit dhe në vitin 2011 ai fitoi: 29 milionë dollarëve të kompensimit dhe mbi 3.5 milionë interesa. Megjithatë, në atë debat erdhi një dëshmi e akteve të korruptuara, të dokumentuara për të paktën 50 milionë dollarë, për të cilat ishin nisur hetimet. Së fundi, në 2016, falimentimi u sanksionua me një vendim të Gjykatës së Bankrotimit të SHBA. Rasti bëri një trazim pasi Rreshteri ishte midis financuesve kryesorë të Partisë Republikane dhe mbështeti ekonomikisht fushatën e Mitt Romney dhe John Mc Cain. Vështrimet e Frob-it dolën nga gjeografia ndërkombëtare e kompanive të Sargeant në parajsat e taksave dhe miliarda e miliarda zbritur nga autoritetet tatimore. Pastaj, e pabesueshme por e vërtetë, vetëm në muajt e errët të dështimit, erdhën në Tiranë … Deri më sot, asnjë sipërmarrës i Floridës nuk ka investuar asnjë qindarkë në trajtimin e shqiptarëve. Por për shitjen te Gunvor – ata thonë në biznesin e naftës “të informuar” – ajo ishte planifikuar tashmë për një kohë të gjatë. Dhe prova e “transferimit” është në transfertave të bëra nga vetë Gunvor në një bankë evropiane me një degë të Tiranës për të garantuar furnizimin e naftës së papërpunuar për rafinerinë. Dhe tani, çfarë do të bëjë gjykata e Tiranës? A është e mundur që në gjendjen në të cilën ndodhen institucionet të së drejtës, të cilat janë kaq të hutuara të mund të reagojnë në mënyrën e duhur? Dhe si do të sillet politika tani, qe janë të detyruar të merren me “thesarin sekret” të Vladimir Putin, i vlerësuar në 40 miliardë dollarë, i cili u ul në Shqipëri në sajë të një ish-piloti në rrugë ajrore?

https://www.pianetaitalianews.it/politica/99-estera/244-albania-scandalo-petrolio.html

Sigal