Kujtimet më mbetën mua
Avullove ti o mik
Siç erdhe, u largove përsëri
Nuk ta vë damkën “i lig”
Se zemra ndjeu për ty dashuri
Qeshnin sytë e buza drithëronte
Sa dëgjoja tëndin emër
Mes kaosit të rrugëve
Tik taku i rrahjeve dominonte
Nuk e njeh? Është e imja zemër
Kujtimet më mbetën mua
E ti u largove
me fjalë të pathëna mbetur peng e pa kohë
Si ajo jam dhe unë grua
Këtë kurrë mos e harro
Ti iu trembe dashurisë, s’të vë faj!
Është betejë e vështirë
Nuk është “mos u nxeh”
Anon më shumë si “shah”
E llogaritë duhen bërë mirë
Tinguj kujtimesh…
Sa shumë kujtime fsheh një tingull,
Pas një kënge sa shumë nostalgji
Ndjenja që koha ditën i tret,
Në mbrëmje ndriçojnë si qiri
Sa shumë kujtime fsheh një zemër,
Nga sytë rrjedhin si danub
Krenaria thonë se quhet femër
Mashkull mashkull dikush çuçuri…
Sa shumë kujtime fsheh hëna,
Ndonëse i thurën plot vargje poezi
Sa shumë mall mbërthejnë kujtimet
Djersët që përshkruajnë trupin
Thonë se është dashuri
Sa shumë kujtime fsheh Tirana ime,
Zënka çiftesh plot ka parë
Lumturi, zhgënjime e trishtime
Që koha i lë në të vjetrit kalendar
