Shkëputur nga vëllimi “Për më vonë”…
Mall
Më mjafton të të sjell ndërmend
Për të thënë se aty i kam rrënjët.
Ngado vete, diç më dhemb,
Veç për ty më ndizen këngët.
Kur jam larg, ma beso,
Ndjehem si shpend i hutuar,
Asnjë fole nuk më ngroh,
Asnjë strehëz e praruar.
Më mjafton të të sjell ndër mend
Për të thënë, se jam yt bir.
Kur jam larg, ndjehem si shpend,
Krahët hap dhe në errësirë.
Piramida
A e ke parë piramidën e kafshatës,
Më thuaj, të lutem, a e ke parë?
Mbi të rënkon pesh’ e mëkatit,
Rënkojnë shpirtëra të vrarë.
Një qiell i tërë me ulërima,
Një grigje e çalë e uritur,
Një curril lotësh bie mbi rima,
Bie mbi vargun tim të dridhur.
Një grigjë e tërë shurdhmemece,
Një grigjë e tërë e pagojë,
Në vend të barit përtyp gurë,
Dhe qiellin heshtur blasfemon.
A e ke parë piramidën e dhimbjes,
Kafshatën e mbetur metaforë?
Rëndon mbi të rëndesë e gjindjes,
Në shi, në breshër e në borë.