Dua të të shikoj në sy
Të çmallem me ty
Por më duket e pamundur
Ndaj për këtë jam i “humbur”
Foshnjë dy vjeç unë isha,
Fati im që gjyshen ta kisha
Kur nga gjumi u zgjova
Një zë të ngrohtë dëgjova,
Eja pranë te nëna jote
T’i rrish larg kësaj “bote”,
Në prehrin e saj më mbajti,
Ndjeva ëmbëlsi prej mjalti.
Gjaksorët në luftën e parë
I shkulën trungun familjar,
E përballoi si burrëreshë
Gjyshja Katerinë sokoleshë.
Fëmijëve Ju dha sy të shikojnë,
ju dhe gjak të jetojnë
ti do të jesh e dëgjuar,
brezat kanë për të të kujtuar.
Tiranë, më 11.01.2019
