E kisha ndarë mendjen, i vendosur,
Do e shkruaj sot një poezi për Romën,
E thjeshtë, ndoshta jo fort e përsosur
Por tejet e ngrohtë, ama si për Tironën
Do të jetë, sigurisht pa pikë dyshimi
Të dy qytetet fort i kam për zemër
Për mua mes tyre i vogël ndryshimi
Fare, jo në tjetër gjë, vetëm në emër.
Kafen si gjithnjë tek “Roxy Caffetteria”
Këtu po e pi. “Un caffe lungo per signori”
Tha Emanuela dhe kjo është mrekullia!
Dopo un anno, resto nelle sue memori.