humoristike
-E kam vjehrrën
engjervi,
Thëllëzë, ajo e mjerë,
Lum kush e ka në shtëpi,
Lumja kush e ka në derë!
Lum si unë, të më
rrojë,
Atë moj, Zoti ma faltë!
Kur flas, më shikon në gojë,
Sikur nxjerr sheqer e mjaltë.
Pensionin ajo e gjorë
Pa e prekur asnjë grimë,
Fët e fët ma jep në dorë,
Mua që mbaj llogarinë.
Edhe punët e shtëpisë
Për çdo çast e për çdo ditë,
Brenda e përtej avllisë
I bën pasqyrë çdo ditë.
Thonë shoqet: -Lum në
derë
Kush e ka të tillë vjehrrë!
-Shoqen s’ka në pastërti.
Pa, kur lan sy e fytyrë,
Ka lezet vendi ku rri
Edhe ndrit porsi pasqyrë.
Dhe kur dal unë pa
shkak,
Troç, për arsye të kota,
Ajo me ankth e merak
Del më pret mua te porta.
Kur kthehem un’ në
shtëpi,
Thot’ e më troket te xhami
Me plot mall e dashuri:
-Hajde shpirt, po të pret mami !
Mëngjes herët, prej
kuzhine
Në shtrat ku me burrin flemë,
Me shpejtësi vetëtime
Na sjell çajin e kafenë.
Dhe shoqet si përngaherë
:
-Lum si ti me atë vjehrrë!
-Më fërkon me dorë të
lehtë
Porsi fëmijës një nënë,
Barkun ashtu lehtë-lehtë
Sa herë mbetem shtatzënë.
Vjehrra gjithë e papërtuar
Vajzat m’i rriti të tria,
Mua që s’e kam kuptuar
Si e qysh rriten fëmija.
Më thot’ në mënyrë
intime
Sa herë që kam mërzitje:
-Tutje-tu, moj bija ime,
A dalim pakëz shëtitje?
Të bëjmë fotografi
E t’i hedhim në laptopa,
Nusen time si perri
Ta shikojë gjithë bota.
Shoqet zërin nuk e
shterë:
-Lum si ti me atë vjehrrë!
-Kur buzën e ve në
gaz,
Pranë meje ajo qaset,
Duart lehtas i përplas
E zë qesh edhe gajaset.
Sa her marr pakëz të
ftohtë
Vjehrra moj, që fort e dua,
Më afron çajin e ngrohtë
E teshtin ajo për mua.
Njerëzit e mijë të
mirë
Gjithnjë ajo e para,
I pret me mall e dëshirë,
Me ndere e temenara.
Pastaj mëngët i
përvesh,
Gatuan gjellën më të mirë
E me miqtë fol e qesh
Deri vonë, ndaj të gdhirë.
Thonë shoqet :-Është
djerrë,
Kush nuk ka të tillë vjehrrë .
***
Më pastaj nusja për plakën
Ndryshe na e ktheu pllakën:
-Ju që flisni moj ju
vrafsha!
Asaj sytë mos ia pafsha!
Se pa të moj, atë vjehrrën,
Gërmuqen e zemër ferrën,
Në shtëpi do të vërtitem
Do të zhvesh e do të vishem
Ashtu shtruar edhe qetë
Burrin edhe veten vetë.
Më tej shtoi nuse
mavrija:
-Më duket gogol shtëpia.
Dhe u ngrit ashtu më këmbë
Sikur ta ndukte me dhëmbë,
Vjehrrën moj, atë të ngratë
Që e mburri gjerë e gjatë .
