Nuri Jaupi: Vendlindjes sime

854
Sigal

Gazeta Telegraf/


Nuri Jaupi : Mall



Ja…… 

Bora e parë ka rënë mbi qytetin tim

 E unë vij përsëri si çdo fundvit 

Shëtis i heshtur rrugicave të tua, të
mbuluara nga bora
 

Ndjej zhurmën e fëmijëve që luajnë si
cicërima zogjsh
 

E timen fëmijëri kujtoj. 

Sa ëmbël më vijnë tani mendimet 

Jeta, gëzimet hidhërimet 

Çdo gjë që mbrapa kemi lënë 

Eh tani flokët si bora shpupurisen bashkë me

 E thellë në shpirt ndjej një brengë që
koha na la
 

E një lot i nxehtë më rrëshqet në mollëzën e
faqes së

 zverdhur nga mplakja,

Burrërinë ma tradhëton

 Është loti i dashurisë për ty.

I ri dhe i lashtë qyteti im 

Bashkë me lotin të dua



Nuri Jaupi : VENDLINDJES

 

Sa
ëndërra thura tek ty,bukuria ime e parë

Aty
çdo pamje ka një melodi

 Një
simfoni si në operat madhështore të kompozitorëve

 gjigande

 Ti
më je si një përmendore e hyjneshave përrallore

 

Edhe
gurët e bardhë të mermertë duken sikur hedhin shtat
 

si
pallate perandorësh

 Dhe
vjeshta e stolisur në kolorin e artë

 Presin
mbretërit e hershëm të kthehen në qytezën e artit

 të
lashtë