Për vite të tëra, sindroma e lodhjes kronike ka hasur probleme të përcaktimit të termit. Disa mënyra të reja që kjo gjë të ndryshojë: Mjekët janë duke analizuar një mënyrë të re për të diagnostikuar sindromën e lodhjes kronike dhe thonë se është koha për të zëvendësuar këtë emër, gjithashtu, për të treguar se kjo është një sëmundje e vërtetë dhe ka efekte të mëdha negative. Sëmundje misterioze dhe e komplikuar, për vite ka qenë e keqkuptuar njësoj nga të dy palët, si nga mjekët dhe nga publiku. Sepse, deri tani, nuk ka pasur simptoma definitive, që deklarojnë këtë sëmundje si të rëndë, por thjesht faktor ankues, kur në të vërtetë kjo sëmundje është e rëndë. Instituti i Mjekësisë i bëri thirrje mjekëve për të bërë një punë më të mirë në diagnostikimin e kësaj sëmundjeje që mund të ketë ndikim tek 2.5 milionë amerikanë, si dhe për të vendosur pesë simptoma kryesore si kriteret bazë të saj. Kjo, sepse sipas Dr Ellen Wright Clayton i Qendrës së Universitetit Vanderbilt për Etikën Biomedical,i cili kryeson panelin IOM-it, këta pacientë kanë simptoma të qarta dhe ata meritojnë një kujdes të vërtetë.” Këtu janë disa gjëra që duhet të dini rreth çrregullimit:
Çdo herë është bërë pyetja se: çfarë është kjo sëmundje?
Shenjë dalluese e saj është lodhje e vazhdueshme dhe e thellë, ku në një ditë të keqe, një aktivitet i thjeshtë si puna në një dyqan ushqimor mund ta bëjë dikë për në shtrat. Ajo shpesh është e shoqëruar me probleme të kujtesës apo simptoma të tjera. Laura Hillenbrand, është bërë një figurë publike dukefolur rreth kësaj sëmundjeje konfuze. Rreziqet e fshehura të shëndetit vijnë nga një marrëdhënie e keqe me këtë sëmundje.
Getting ka zbuluar prej kohësh një problem. Rreth 2.5 milionë amerikanë vuajnë nga ky çrregullim, dhe nuk kanë asnjë diagnozë zyrtare. Askush nuk e di se çfarë e shkakton atë,por nuk është hedhur poshtë nga mjekët skeptikë se ky është një problem psikologjik, sepse nuk ka asnjë provë mjekësore për këtë çrregullim. Kjo gjë i lë mjekët të mendojnë rreth sundimit dhe gjetjes së shkaqeve të tjera të mundshme për këtë lloj lodhjeje. Nuk ka trajtim specifik, dhe IOM gjeti se më pak se një e treta e shkollave mjekësore përgatiten për zbulimin e sëmundjes.
Ç’të reja kemi?
Qeveria federale e Institutit të Mjekësisë po heton gjendjen e personave në lidhje me këtë diagnozë, pra të lodhjes kronike. Paneli i saj ka lëshuar një deklarim që mjekët duhet të mundësojnë kritere të reja në mënyrë që pacientët të kuptojnë prekjen nga kjo sëmundje. Diagnoza kërkon tri simptoma kryesore: lodhje dhe reduktim në nivelet e para-sëmundjes, nëse veprimtaria do të zgjasë për më shumë se gjashtë muaj, nëse kemi një tendosje të përkeqësuar dhe mungesa e gjumit pavarësisht lodhjes.
Gjithashtu, pacientët duhet të kenë të paktën një simptomë tjetër: dëmtim të aftësive njohëse, nganjëherë përshkruhet si “mjegull e trurit”, apo simptomat ku pacientët e kanë të vështirë për të qëndruar në këmbë për një kohë të gjatë.
Si veprohet pas diagnozës?
Mjekët mund të mos e dinë se si duhet të veprojnë për të kuruar këtë çrregullim, por ekzistojnë edhe mënyra për simptomat individuale, vuri në dukje anëtari i komitetit Dr. Lucinda Bateman i Klinikës së Konsultimit Lodhja në Salt Lake City.
Për më tepër, IOM tha se ka qenë “një hulumtim i pakët” për të gjetur shkaqet, trajtimet, madje dhe historitë e natyrshme të kësaj sëmundjeje dhe se kush mund të merret më mirë me të me kalimin e kohës. Raporti i Solve ME / CFS, tha se përfundimi duhet të nxisë më shumë fonde kërkimore.
Çfarë ndodh tjetër?
IOM këshilloi qeverinë për të zhvilluar një mekanikë për të ndihmuar mjekët në diagnostifikimin e sëmundjes, dhe për të siguruar që ky çrregullim të ketë një kod të veçantë të faturimit mjekësor.Qeveria është duke shqyrtuar rekomandimet.
Anëtarët e komisionit janë duke përhapur fjalë rreth kritereve diagnostikuese në revista mjekësore, dhe website të ndryshme.
