Deputetët e partive aleate dhe të pavarurit, rrezik për kontigjentin e atyre që mund të kalojnë te kundërshatri
Në pamjen e parë duke krahasuar peshën specifike të dy koalicioneve rivale përë 23 qershorin, bie në sy menjëherë se deri tani nuk ka asnjë shenja dalluesse se kush mund ëtë jetë fituesi apo humbësi. Këtë rivalitet e konfirmon m ësë miri edhe fakti se sondazhet e gjertanishme kanë lëvizur me një përqindje shum ët vogë në avantzh të koalicionit të majtë, por ndërkaq diferenca ëshët ëe barabartë me marzhin e gabimit të sondazheve. Për hir ët së vërtetsë duhet thënë se në pamjen e parë, koalicioni I majtë duket më i favorizuar, për fitore, por njëkohësisht edhe më I pamotivuar për ta rritur kët.
Ndërs akloalicioni i djarthtë ëshët motivuar më shumë nga drejtuesit e partive përkaëse, sepse krerët e dis aprej këtyre partive janë përfshirë në listat e Partisë Demokratike. Ndërs kandidatët e tjerë kanë konretizuar një praktikë që I nxit së tepërmi të gjithë kandidatët, pabvarësisht nga vendi që ata kan ënë listë. Ky motivim vjen nga udhëzimi që në listata partiake “I pari del automatikisht ai që merr më shuëm vota”. Madje në dis aparti si tek demokristianët etj, kjo marrëveshje ëshët materializuar edhe me akte të veçanta noteriale. Duke u firmosur edhe prokura të veçanta. Sipas këtyre akteve noteriale, nuk ka rëndësi i sati je në listëën paraprake, por sa ëshët numri I votave që do marrësh. Ky udhëzim apo kjo marrëveshje ëshët në thelb, një fotokopje e rregullit që zbatoi Ilir Meta në Partinë Lëvizja Socialiste poër Integrim, në vitin 2005. Ku I pari në listë kalonte ai që kishte marër më shumë vota. Dhe kjo bëri që brenda LSI-së në atë viit të ndizej një rivalitet I madh për të marrë s amë shumë vota, sepse askush nuk luftonte për dikë tjetër që kishte para listës, por çdo deputet luftonte për vete. Në këtë drejtim koalicioni i djathtë po ecën me startegji dhe taktika të avancuara dhe praktike, kështu që motivimi ëshët më i madh, sepse njëkohëshisht ët gjitëh kandidatët janë në garë të hapur, jo vetëm me kundërshatrët n ërterren, por ehd endërmjete njëri tjetrit. . Ndërs akampi i majtë është ende i përfshirë nga paniku i përçarjes, ku partitë aleate nuk kanë asnjë interes për të çuar në pushtet Partinë Socialiste, përderis aajo nuk i kandidoi në listat e veta. Kështu aleatët e majtë janë të pakënaqur me PS-në, sepses ipas Kodit Zgjedhor, përfituesja kryesore e koalicionit është partia e dytë q ëi përket LSI-së.
Të pakënaqurit
Brenda koalicionit të majtë ka gjithashtu më shumë individë të pakënaqur, ses a në të djathtin. Kjo vjen, nga një sërë zhvendosjes nëpër lista, por edhe nga fakti se pas zgjedhjeve asnjë deputet nuk përfiton post ministror, përveç atyre që do të dorëzojnë mandatin e deputetit. Deri tani përplasja Gjika- Malaj dhe grindja e Dukës me Ramën, tregojnë se brenda kësja partie ka ende llogari të pambylluar, si edhe pakënaqësi të mëfdha përë emrat konkurrues. Këto kontradita pas zgjedhjeve do të thellohen dhe deputetët, si Malaj apo Duka, i PR-së, janë krenkesisht të lirë për të refuzuar kabinetin, ose individë t ëveçantë ët këtij kabineti. Dihet kirë se Maklaj, nuk mund ta votojë Tahirin, ndërsa partitë aleate të së majtës, si ajo e Gjinushit, apo Milos e Dukes, do të kërkojnë shumë kushte për të bashkëpunuar. Ndryshe ato do të bëhen në mënyrë publike pjesë e asj që quhet “kolona e pestë”. Dhe kjo mund ët shkaktojë rrëzimin e krejt kabinetit dhe humbjen e të drejtës së koliacionit ëtë majtë p[ër ëtë qeverisur vendin. Duket se ftohtësia brenda të majtës do ti kushtojë atyre edhe pas 23 qershorit, kur loj anuk mund ëtë quhet aspak e mbaruar. Sepse pastaj do filloi gjuetatia e deputetëve dhe ndofta edhe pazaret për shitblerjen e tyre, e cila deri atmni ëshët pëshpëritur, por nuk është konfirmuar. Rasti i tre deputetëve të fundit të PS-së, Islami, Dogjani dhe Kadeli mund të ripërsëriten prapë, brenda PS-së në kuadrin e një fryme indiferentizmi dhe ftohtësi të aleatëve apo edhe kandidatëve ndaj lidershipit rozë. Brenda të djathtës për shkak të transparencës dhe liberalizimit të lisytës, dukët se ka më shumë favorizim për aletaët. Por edhe aty nuk ëhët çudi që Duka të kthehet në origjinë dhe si deputetë të votojë qeverinë e majtë. Ndërsa për ISlamin Dogjanin dhe Kadelin nuk mund të parashikohet asgjë.
Qeveria
Qeveria do të jetë padyshim fryt i “Kolonës së Pestë, brend agrupimeve parlamentare. Këto tradhëti, tani ëm ëjan ëverifikuar qartësisht ën ëkëto 23 vjet të pluralizmit shqiptar. Edhe individët q ëdo të dalin si deputetë nga partitë ëe vogl aaletae, jan kontigjenete I “kolonës së Pestë. Dhe gjithçka do të vendoset nga partia e cila di të joshë ëm shumë deputetë. Në këët drejtim , Berisha k treguar se di të joshë mjaft mirë kundërhtarët e tij politikë, duke e mbajtur edhe fjalën e dhënë, për shpërblimin e tyre, siç ishte rasti I treshes socialites që kandiduan këtë vit për PD-në.
