Pak kohë më parë nëpërmjet shtypit u bëmë me dije se në Holandë në fillim të tetorit u formua Këshilli Ndërkombëtar i Çamërisë me qendër në Hagë, Sekretar i Përgjithshëm u zgjodh z. Lisien Bashkurti, kryetar biri i Çamërisë Festim Lato. KNÇ ka 50 anëtarë nga SHBA-ja dhe BE-ja, është organizëm ndërkombëtar, bazuar në eksperiencat juridike e diplomatike ndërkombëtare.
Më 7 nëntor nëpërmjet shtypit njoftohet se u themelua në Prishtinë, Këshilli Ndërkombëtar i Çamërisë për Kosovën dhe Luginën e Preshevës i përbërë nga 74 personalitete politike, akademikë, klerikë e mediatikë. Le të shpresojmë që gjithë këto të jenë të vërteta frytdhënëse dhe të ndihmojnë çamët të marrin pronat e tyre edhe pa u vënë në dijeni.
Tezat që kundërshtojnë njëra-tjetrën
Në këto njoftime të bëjnë përshtypje dy teza që kundërshtojnë njëra-tjetrën:
E para KNSH-ja merr përsipër të zgjidhë problemin madhor çam me anë të ndërkombëtarizimit të çështjes por pa pjesëmarrjen e faktorit të brendshëm d.m.th. çamët e Shqipërisë dhe dy organizata që përfaqësojnë atë: PDIU-ja me deputetët e saj dhe Shoqata Atdhetare Çamëria, por thuhet në njoftim: ‘’… Faktorët politikë të brendshëm nuk janë pjesë e këtij organizimi, por janë të mirëpritur për bashkëpunim”!?
Kjo organizatë me seli në Hagë me 50 (pesëdhjetë) anëtarë nga SHBA-ja dhe BE-ja merr përsipër të ndërkombëtarizojë problemin por pa faktorin bazë, atë çam. Shumë e çuditshme kjo dhe e padëgjuar kurrë më parë. Po cilët qenkan këta europianë dhe amerikanë diplomatë, juristë, shkencëtarë, që nuk shkruajnë emrat, kur kjo organizatë është legale dhe aq më tepër do të punojnë falas?
Përjashtimi i faktorit çam
E dyta: Me pjesëmarrjen e Sekretarit Organizativ themelohet në Prishtinë Këshilli Ndërkombëtar i Çamërisë për Kosovën dhe Luginën e Preshevës. Edhe si frazë kjo nuk ka kuptim në vetvete, por po përpiqem ta kuptojë. Pyetja është: Kur përjashtohet faktori çam në Shqipëri (ose të vijë po të dojë) si mund të ndihmojë Kosova me ballistët e vet dhe aktivistët e Preshevës çështjen çame, kur Kosova dhe Presheva kanë shumë probleme ende për të zgjidhur, e para për konsolidimin e shtetit të ri dhe e dyta për të drejtat si pakicë etnike në shtetin serb? Pse kërkohet ndihmë në Prishtinë (nuk ka gjë të keqe) dhe nuk kërkohet edhe në Tiranë?
Kësaj i thonë miun s’e nxë vrima e do të marrë edhe fshesën me vete.
Do të ishte me vlerë të bëheshin të ditur ato 70 (shtatëdhjetë) personalitete të Kosovës dhe të Luginës së Preshevës, që janë angazhuar në këtë problem madhor të paktën për t’i falënderuar. Në të dhënat e pasqyruara në Internet përmenden vetëm tre emra duke përfshirë edhe Kryetarin e Ballit Kombëtar të Kosovës Selman Berisha.
Këshilli Ndërkombëtar i Çamërisë si fillim po përgatit katër dosje për t’i paraqitur në Hagë dhe në DPA. Dosja e katërt ka të bëjë me kthimin e pronave çamëve të Çamërisë. Mund t’i japë pak ndihmë KNÇ-së.
Dosja në Strasburg
Në vitin 2006 PDI(U) ka dorëzuar në Strasburg dosjen e mohimit të të drejtave të çamëve në shtetin grek. Në dhjetor 2008 në Komisionin e Këshillit të Europës për të drejtat e njeriut PDI(U) dorëzoi një dosje tjetër të çështjes çame. Në vitin 2009 PDI(U) u përfaqësua institucionalisht në DASH në ditën e genocidit dhe mohimit të të drejtave të njeriut në botë ku dorëzoi dhe një dosje për genocidin grek.
Në nëntor 2010 në SHBA shkojnë dy deputetë çamë Dashamir Tahiri dhe Shpëtim Idrizi me ftesë të DASH-it. Me këtë rast deputetët çam dorëzuan në Departamentin Amerikan të Shtetit një dosje dhe u siguruan, sipas atyre vetë, që kjo dosje do të shqyrtohet. Pra nëse KNÇ-ja po përpiqet për të hartuar dosje ato janë, ekzistojnë dhe janë dorëzuar në institucionet ndërkombëtare. Ndoshta dosjet e reja do të jenë më interesante dhe më të plota, por KNÇ-ja nuk ka pse e kap veshin e djathtë me dorën e majtë duke e kaluar pas kurrizit.
Rekomadime për Këshillin
Vlen të theksohet se deputeti Dashamir Tahiri, ka kërkuar nga parlamenti shqiptar dy javë më parë zbatimin e detyrimeve që rrjedhin nga Rezoluta për Çamërinë të aprovuar nga parlamenti shqiptar dhe futjen e Çështjes çame në Strategjinë e Sigurimit Kombëtar. Të dy problemet e mësipërme kanë të bëjnë edhe me ndërkombëtarizimin e problemit. Sugjerimi im është që KNÇ-ja nëse vërtet është aq serioze me aq shumë dijetarë, shkencëtarë, juristë, shqiptarë e të huaj e me zyra në Hagë (kush e paguan qiranë?) duhet të bashkërendisë punën me faktorin e brendshëm sidomos me elementin çam në Shqipëri. Sepse siç po shikohet, punët do të kryhen nga dy e tre herë dhe sërish thesi (problemi çam) do të jetë bosh si deri më sot.
