Ceremonia zhvillohet sot në orën 18:00 në ‘Bar Sofia’ ku bëhet dhe promovimi i librit të ri me lirika “Mona Liza”
Dita e sotme shënon dy evenimente të reja për poetin Arben Duka. Promovimit të librit të ri me lirika “Si Mona Liza” i shtohet dhe një mirënjohje tjetër, ai i dhënies së titullit “Qytetar Nderi i Gjirokastrës”, akorduar nga Këshilli Bashkiak i qytetit të Gjirokastrës, vendlindjes së tij. Ceremonia e promovimit të librit të ri me lirika dhe njëkohësisht dhënia e titullit bëhen sot, ditën e mërkurrë, ora 16:00 në ‘Bar Sofia’ tek “Komuna e Parisit”. Në këtë ceremoni marrin pjesë krijues, shokë e miq të poetit si dhe drejtues vendor të Gjirokastrës.
Poeti Arben Duka ëshët autor i dhjetëra librave poetikë që janë pëlqyer e vlerësuar nga lexuesi e kritika si dhe autor i teksteve të rreth 3000 këngëve, shumica prej tyre të vlerësuar me çmime në aktivitete të ndryshme kombëtare e ndërkombëtare. Njëkohësisht, poeti Duka, me, satirën e sarkazmën e tij, është i përditshëm në media duke fshikulluar ashpër fenomene e persona të ndryshëm të jetës politike e shoqërore në këtë vend që kanë bërë e bëjnë mëkate në kurriz të Shqipërisë e shqiptarëve. Për një kohë të gjatë, Arben Duka ka qenë pjesë e kolektivit të gazetës “Telegraf” duke goditur fenomenet e mësipërme e duke komunikuar me lexuesin e artdashësit me lirikat e tij të mrekullueshme. Redaksia e gazetës “Telegraf” i shpreh Dukës urimet për promovimin e librit të ri dhe marrjen e titullit të mirënjohjes “Qytetar Nderi i Gjirokastrës”.
Poezi nga Arben Duka
Lamtumirë..
(Lirikë dashurie)
S’kam dashur kurrë të të lëndoj,
se të kam dashur sa s’ka më,
po ti më ikën-më largohesh,
ndaj dhe unë ika-po të lë.
S’besoj se do lëndohesh shumë,
ti ende s’di ç’ është dashuria,
ndaj s’munde ta kuptoje dot,
prushin e ndjenjave të mia.
Veç bukurisë së pakursyer,
natyra gjë s’të ka dhuruar,
ishe një gonxhe që nuk çele,
u vyshke që pa lulëzuar.
Dhe pse e kam kaq të vështirë,
po të përzë nga zemra ime,
më mirë ndriço si yll i largët,
dhe më dil veç në ëndërrime.
Pas meje do të vijnë të tjerë,
dhe do të puthin puthjen time,
e ti ashtu si dhe me mua,
do shkrihesh nëpër përqafime.
E do t’u thuash-hipokrite:
“O sa të dua-s’e them dot!”,
edhe njëlloj si dhe me mua,
fare më kot do derdhësh lot.
Në sa krevate do të shtrihesh,
dhe do të hiqesh virgjëreshë,
kur i mendoj këto të gjitha,
më vjen të qaj edhe të qesh.
Unë gjer tani isha i nxehur,
nuk e mohoj që prapë të dua,
sikur të puthesh me gjithë botën,
askush s’i ndez buzët e tua.
Unë vetë isha i lënduar,
e ndofta të lëndova shumë,
kush vallë di të përkëdhelë,
ashtu siç përkëdhelja unë?!
Megjithatë po të uroj,
u bëfsh prapë yll e lëshofsh nure,
më pas besoj se dhe për mua,
do çelë me gaz një tjetër lule.
Mbi ndjenjën tonë ra dëborë,
gjithçka më tutje është e kotë,
pra lamtumirë-veç lamtumirë,
se mirupafshim s’të them dot
Dyert e jetës..
Në mëngjes sa çelet dera,
çelet lulja urtë e butë,
po vjen nata-si përhera,
edhe lulen e këput!
Jeta jonë ka dy dyer,
të parën e hap agimi,
atë derë të shkëlqyer,
e mbyll nata-perëndimi!
Dhe pas derës-që u mbyll,
s’kam më dhimbje-s’ka më lotë,
s’ka më hënë-e s,ka më yll,
se është ndryshe ajo botë!
S’ka më dhimbje-s’ka më lotë,
atje zëmra kurrë s’heq,
ndaj i fala tek kjo botë,
të gjithë që më bënë keq!
Kënga popullore..
Nuk na lanë të parët,
vepra madhështore,
por Tapi na lanë,
këngën popullore..
Këngën popullore,
e kam me tapi,
dhe veç saj nuk dua,
tjetër pasuri..
Sa erdhën-sa ikën,
këngën dot s’e shkulën,
unë jam Tapia,
kam firmën dhe vulën..
Do këndoj me zërin,
e bilbil argjendit,
këngët popullore,
janë tapitë e vendit!..
Sot në orën 18:00 në ‘Bar Sofia’, në lagjen “Komuna e Parisit” bëhet promovimi i librit të ri me lirika të poetit Arben Duka, “Si Mona Liza”. Njëkohësisht, po në këtë ceremoni, poetit Duka I jepet dhe titulli “Qytetar Nderi i Gjirokastrës”.
Besnik KUJTIMI