Ka 4 lloje njerëzish. Eksperti i FBI shpjegon si ta fitosh besimin e tyre

727
Në një moment gjatë karrierës së tij me FBI-në, Robin Dreeke e braktisi “rregullin e artë” – këshillën e vjetër që duhet t’i trajtoni të tjerët ashtu siç dëshironi të trajtoheni.
Ai e zëvendësoi atë me një udhërrëfyes tjetër, nga autori Tony Alessandra, i quajtur “rregulli i platinit”: Trajtoji të tjerët ashtu si duan të trajtohen. Flisni duke marrë parasysh atë që është e rëndësishme për ta, në një mënyrë që ata mund ta kuptojnë me lehtësi, e si pasojë ata do të jenë më të prirur që t’ju japin atë që kërkoni.
Dreeke diplomuar në Naval Academy, ai ka qenë shef i një programi analitik të sjelljes dhe aktualisht është agjent i FBI-së. Kohët e fundit ka qenë bashkëautor i “Kodi i Mirëbesimit”, libër që e ka shkruar bashkë me Cameron Stauth.
Në libër, Dreeke dhe Stauth ndajnë sistemin që Dreeke ka zhvilluar për zbatimin e rregullit të platinit në mënyrë më efikase: Inventari i Stileve të Komunikimit.
Sistemi nxjerr në pah katër stile të ndryshme komunikimi. Ajoq ë duhet të bëni, është të gjeni se me cilin lloj personi jeni duke folur, dhe ta përdorni këtë njohuri si udhërrëfyese gjatë bisedës me të.
1. Direkt, i orientuar tek detyra;
2. Direkt, i orientuar tek njerëzit;
3. I tërthortë, i orientuar tek detyra;
2. I tërthortë, i orientuar tek njerëzit;
Përgjithësisht është më e dobishme, sipas Dreekes, që të gjesh nëse dikush është i orientuar tek detyra apo tek njerëzit. Nëse është i orientuar tek njerëzit, “këta janë tipa që përdorin shumë më tepër personalizimin, përdorin përemra, tregojnë shumë histori personale dhe anektoda. Nëse doni të keni një bashkëbisedim shumë të mirë dhe të angazhoni një tip të tillë, përdorni pikërisht këto lloje gjërash”.
Nga ana tjetër, thotë Dreeke, dikush që është më i orientuar tek detyra “është duke parë më shumë procesin, procedurat dhe mënyrën si të bëjë diçka, dhe jo me kë ta bëjë”.
Hapi i dytë është vlerësimi nëse dikush është një komunikues i drejtpërdrejtë ose i tërthortë.
Komunikuesit e drejtpërdrejtë, sipas librit, mendojnë ndërsa flasin. Dreeke dhe Stauth shkruajnë: “Komunikuesit e drejtpërdrejtë kanë tendencë që të jenë të hapur ndaj ideve të të tjerëve dhe mendojnë se ata me të vërtetë përfitojnë nëse dikush ua ndryshon mendjen për diçka”.
Në përgjithësi komunikuesit indirektë mendojnë para se të flasin. Dreeke dhe Stauth shkruajnë: “Ata sinqerisht besojnë se po ju respektojnë, kur i peshojnë me kujdes fjalët e tyre, pa jua humbur kohën tuaj në biseda të panevojshme, që shpesh përfundojnë pikërisht aty ku kanë filluar”.
Dreeke dhe Stauth nxitojnë të theksojnë se stili i komunikimit të një individi mund të ndryshojë – dhe në fakt, “ngjitja pas një stili do të ulë aftësinë tuaj për të frymëzuar besim”.
Le të themi që mendoni se shefi juaj është një komunikues i drejtpërdrejtë dhe i orientuar tek detyra. Mund të jetë e mençur t’i dërgoni atyre një përshkrim të hapave që po ndërmerrni për të përfunduar një projekt dhe mos të fyheni, kur shefi angazhohet në debat, nëse ky proces i veçantë është më i miri.
Nëse shefi juaj është një komunikues i tërthortë, i orientuar drejt njerëzve, mund të dëshironi të uleni dhe të shpjegoni pse jeni të pasionuar për projektin tuaj të tanishëm – dhe të dëgjoni me kujdes çdo fjalë në reagimet e tyre.
Ideja është që të mbani mend se jo të gjithë janë tamam si ju. Nëse doni të inkurajoni njerëzit që t’ju pëlqejnë dhe t’ju besojnë, është mirë të flisni “gjuhën e tyre”.
Sigal