Pyetje e madhe dhe e vështirë. Çfarë është pra dashuria ?
Dashuri është të kalosh mirë me dikë por dhe të mërzitesh.
Dashuri është të flasësh për gjithçka dhe të kuptosh dhe kur heshtet.
Dashuri është të mbeshtesësh më shumë se sa të durosh.
Dashuria është të ja duash të mirën tjetrit dhë të sillesh në bazë të kësaj dashurie.
Dashuria është të bësh dashuri por dhe seks. Është të humbasësh veten dhe ndjenjat te tjetri, duke patur besimin që çdo gjë është në vendin e duhur. Pikërisht aty ku donte natyra që të ishte. Në atë vend në atë moment.
Dashuri është të dish se çfarë mendon tjetri pa nevojë shpjegimi.
Dashuria është të shpjegosh dhe atë që është e vështirë dhe të mundohesh të kuptosh dhe atë që nuk të pëlqen. Dashuri është të diskutosh, bisedosh apo të gjesh kompromis.
Dashuria është të angazhohesh, të jesh më i/e miri/a, jo i/e vetmi apo e vetmja.
Dashuri është t’i japësh tjetrit atë që ka nevojë pa patur nevojë të ta kërkojë.
Dashuria është kur ndan suksese dhe dështim.
Dashuria është kur kujdesesh dhe kur nuk e përdhos tjetrin.
Dashuria është të rritesh, piqesh, ndërtosh, prishësh, riparosh, investosh, përmirësosh.
Dashuria është të punosh bashkë për një objektiv të përbashkët, të ndash fuqinë dhe optimizosh resurset.
Dashuria pra është një punë.
Dashuria kërkon kohë, angazhim, energji, pasion, dedikim, sinqeritet, aftësi për zgjidhje problemi, aktivizim, angazhim në team work, aftësi në menazhim projektesh, fleksibilitet, kurse azhornimi të vazhdueshme etj etj. Sepse dashuria është një sektor ku ka shumë konkurrencë, provime, feedback, orë të gjata, dhe më e bukura e kësaj është që me dashurinë nuk paguan as faturën e ujit.
Ndoshta është pikërisht këtu që kuptohet dashuria: kur pamvarësisht vetëdijësimit se sa është e vështirë të duash, nuk ke dyshime.
Të kuptosh që je aty.
Që pranon. Që e merr përsipër.
