Më 30 korrik 1792, 500 burra marsejas këndojnë himnin kombëtar të Francës për herë të parë. “La Marseillaise” (shqiptimi francez: [la maʁsɛjɛːz]) është himni kombëtar i Francës. Kënga u shkrua në 1792 nga Claude Joseph Rouget de Lisle në Strasburg, pas shpalljes së luftës nga Franca kundër Austrisë dhe fillimisht u titullua “Chant de guerre pour l’Armée du Rhin” (“Kënga e luftës për ushtrinë e Rinit”). Marseilaise ishte një këngë revolucionare, një himn i lirisë, një thirrje patriotike për të mobilizuar të gjithë qytetarët dhe një nxitje për të luftuar kundër tiranisë dhe pushtimit të huaj. Konventa Kombëtare Franceze e miratoi atë si himnin e Republikës në 1795. Mori këtë pseudonimin pasi u këndua në Paris nga vullnetarë të qytetit të Marsejës të cilët marshonin drejt kryeqytetit. Kënga është shembulli i parë i stilit anthemik të “marshimit evropian”. Melodia dhe tekstet evokative të himnit kanë çuar në përdorimin e saj të gjerë si këngë të revolucionit dhe inkorporimin e saj në shumë pjesë të muzikës klasike dhe popullore.
