E vetmuar
Eci bregut detit..
Eci në rërën e lagur
Eci dhe muzgu gjithçka ka mbuluar
Eci dhe këmbët më ngjasojnë
me ato muzgjet që mezi shqiten,
prej kraharorit të mbrëmjes
Eci..
pranë meje njerëz,
që kurrë s’arrita t’i kuptoj
Larg meje njerëz
Që kurrë s’arrita t’i takoj
Mesdhe!
Mesdhe
vend hyjnor
Në gjirin tënd dikur
U dashuruan dashuritë..
Mesdhe
në gjirin tënd
Dikur, u çmendën perënditë.
Mall!
Ku je?
ka kohë, shumë kohë
Që sytë e tu më s’i shoh
Shpresat u tretën
Ëndrrat u thinjën
S’arrij më t’i njoh!
Bota ime!
Një copëz mikroskopike
Prej qiellit të dashurisë
Një centimetër
Prej tokës së lumturisë
Mijëra masa ajrore
Të dehura me ëndërrime
Ja bota ime!
