Ti rrjedh si lumë
dhe unë s`të ndaj
në Drin të Zi,
dhe Drin të Bardhë.
Se ti rrjedh vetëm
si NJË lumë
në këtë shekull.
O Drin i Bardhë!
O Drin i Zi!
O vetëm Drin,
që rrjedh,
qe rrjedh nga shkëmbi :
as gegërisht,
as toskërisht,
po shqipërisht,
si Gjuhë Shqipe.
Dhe kur të bëjmë
ndonjë pritë,
ti rrjedh në tela,
shpërthen në dritë:
bëhesh Migjen,
bëhesh Naim.
As toskërisht,
as gegërisht,
po Abetare Shqip.
Vetëm si LUMË ,
vetëm si NJË,
vetëm si DRIN .
Që nis e rrjedh
e merr një emër
nga një burim
që quhet ZEMËR:
as gegërisht,
as toskërisht,
po Gjuhë Shqipe.
Edhe kur unë
te ngre një pritë,
ti, si përherë,
kthehesh në dritë:
në vendin tim,
në vendin e një Drini
që rrjedh shqip.
O Lumë, o Lumë,
që shkon në det,
jo si them unë,
po si di vetë:
as gegërisht,
as toskërisht,
po SHQIPËRISHT.
