Shpirt i dashuruar
Folem kaq gjatë të dy mbrëmë
dhe psë shumë kohë kishtë kaluar,
ishim të inatosur për hiç gjë
e as unë, as ti, pe nuk lëshuam !
Po mbrëmë në heshtje me përshëndete
e unë të fola pak e menduar,
të dyve na mungonte kohë e vjetër
për njëri-tjetrin ne ishim, të përmalluar !
Dhe psë kaq kohë ne mbajtem “mëri”
kuptuam, mes nesh asgjë s’kishte ndryshuar,
të gjithë gabojmë, sidomos në rini
por, kurrë s’harron një shpirt i dashuruar !
Eshtë vonë !
Mos ik…
se do pendohësh
e kthim për ty me
nuk do ketë.
Qëndro sot,
në don të vazhdosh
e në krahun tënd
të më kesh përjetë !
Të jap fjalen…
të pata thënë
se jeta për ty
nuk do më dhimbset.
Por, ti ikjen zgjodhe,
shpejt u pendove
e sot, koha mbrapa
më nuk kthehët !
Eshtë vonë…
kthim smund të ketë
se zemra e thyer
nuk mund te fale.
Vendose te ikësh,
kërkove lirinë
e tani nga unë,
mos kërko rrugë dalje !
