SHPIRT I ARRATISUR
Shpirti zien e ngrihet lart,
Si re avulli, kuturu…!
Diku, era e acartë,
Tej e flak, s’di se ku!…
VERDALLOSJE
Trupi im është një lavatriçe
Që s’e lan dot shpirtin tim…
Vërdallosen këmishët e brekët
E unë baletoj në amshim!
GJETHE FIKU
Thonë u çmend Helena nga dashuria
Dhe shtratit të Menelaut natën iku…
Sot, pas tremijë vjetësh, grekja e bukur,
Shtratin e lashtë e bën gjethe fiku!
DAFINA E NJE POETI…!
(Milianov Kallupit)
Varrin tënd e hijeson tenda e një peme ulliri
Që përjetësisht në Paqe melodion me fletë…
E di, mungon aty Lavdia e një gjetheje dafine,
Po ne s’e mbollëm, se thamë që dafina je ti vetë…!!!
PLAGA E HESHTJES
(Monolog i Luftëtarit të Panjohur)
Ushtar, gjeneral e ushtar përsëri
Kam qenë me ju në dhjetra beteja,
Shenjat e plagëve më rrinë hajmali,
Më therin, vikasin porsi gra të veja!
Po dhembje të re ndjej brenda vetes,
Nën vraga plagësh qëndisur lëkurës…
Eshtë heshtja juaj nën Qiellin e Paqes
Që dot s’e duroj, kurrën e kurrës!
Më mirë në betejë të bija gjoksshpuar,
Aspak të mos dija se ç’bënit ju lart,
Veç arkeologët kalasë së rrënuar
Të mund të kërkonin një koskë a një shpatë!!!
SHQIPJA E BABA TOMORRIT…
Ka pas nji zot krejt shqiptaria,
Kur n’pyll t’Evropit kish veç majmunë,
Dodon’n e lashtë mbi supe t’tija
Mbante Tomorri, pellazg me gunë…
Ndaj, kur n’nji shekull, aj digjet hori,
Gjith’ kosovar’t thon’, “Bacë, u kry!”,
Adem Jashari asht bash shenjtori
Që s’duket kund, po asht aty!
Nuk duket kund n’oxhak ministri,
As n’gjyq të Hagës për me dëshmu,
Tapet të kuq ka nji gjak fisi,
N’altar të Kombit ja kena shtru!
Bash n’atë skrep ka shtru jatak,
Me shqipet flet, që i ka kojshi,
E kur shkrep moti, nxjerr at’ bajrak,
E bubollon: Shqipja asht NJI !!!
