-Kur u afrohet dashuria, vajzat i mbulon shkëlqimi. Të kujtojnë lulet që bëhen më të bukura, kur u afrohen bletët.
-Femrat e hijshme shpesh janë të paparashikueshme: nga hëna kanë dhe fuqinë e saj: tundin detet duke krijuar batica e zbatica që përmbytin brigjet.
-Disa femra i ngjajnë tokës arabe: aspak tërheqëse sipër, tepër të pasura në thellësi.
-Dashuria në ikje i ngjan muzgut: s’kuptohet sa është ditë e sa është natë!
-Femra që pret me sy nga qielli fejesën do të donte që meteori t’i binte në gisht si gur unaze.
-Gratë e ndershme i ngjajnë gjethes së arrës me aromë të mirë, por të shkurtër. Atë e kanë vetëm për bashkëshortin që e mban në dorë.
-Femrat tek të ngulin sytë duke përtypur me ankth çamçakëz, nuk kërcënojnë se do të të “hanë”, por ndoshta njoftojnë se kanë dëshirë “të hahen”!
-Në njohjen e njerëzve gruaja me nuhatje ia kalon burrit me logjikë.
-Në këshillat mbi moralin më shumë e ngrënë zërin ato të cilat presin rastin ta shkelin moralin.
-Femra i ngjan hurmës: piqet shpejt e “mbaron” shpejt; mashkulli i ngjan ftoit: piqet vonë e mban gjatë.
-Disa vajza përplasin ritmikisht takat në trotuar, për inat të atyre që s’ua kthejnë sytë.
-A është besnike e Krishtit “Europa”, kur në Shtëpitë Publike femrat gdhijnë natën pa këmishë, e ditën venë “të lahen” në kishë!?
-Gruaja me seksmbrojtje (prezervativë) nën kryq, a është më e mirë se gruaja me shami në kokë!?
-Në konakët përdhesë me baltë shpesh “mbijnë” vajza me bukuri Venere që ecin thjeshtë udhëve dhe me ndonjë hall shtëpie.
-Shqiptarja në të kaluarën çmonte burrin i cili pranë shtratit donte një orë të zhvishej e dy orë të vishej! Fëmija që lindte qe “i mbështjellë” për çdo stinë me takëmet e argjendta të tij.
-Bashkëshortëve që duhen njëlloj gjithë jetën, nga rrezatimi i gjatë që i bëjnë njeri tjetrit në halle e gëzime shumë tipare në fytyrë u marrin ngjashmëri “vëllazërie”.
