Shqipëri, të qofsha falë,
Gjithmonë më ke lën’ pa fjalë!
Shqi… moj Shqipëri, hesapi,
Të ësht’ pleksur lesh arapi!
Shqipëri, moj nëna ime!
Qenke mbushur lesh me qime!
Je mbushur e tëra rrush,
Të është pleksur der’ në gush’
Shqipëri, moj e paparë!
Nuk krihesh as me llanare,
S’i rrallon dot as me darë,
As gërshërë e as hanxharë!
Shqipëri, fati të gjeti!
Që kur u shpik interneti,
Aipad dhe Aipedi,
U lodhet Shqipo mes vedi!
Lidhe burra, lidhe gratë!
Lidhë plakat dhe të rate,
Nga sabahu gjer te darka,
Lidhe pleq e lidhe plaka!
Kështu Shqipo merr e jep,
Edhe pse pa lek në xhep,
Ku në shtyll’ e ku në plep’
Prapë na lidhe cep më cep!
Ja shiko, more jahu!
Ku atje e ku këtu,
E lidh telin në një dru,
E hedh lakun te një hu!
Dhe me vrap e me një frymë,
E hedh telin ku gjen vrimë,
E hedh telin në një deg’
Mu atje ke gjen një shteg.
Ja kështu nuk dorëzohesh,
Bashkë me telin rrotullohesh,
Nëpër shtylla telefoni,
Në ballkon e pas ballkoni.
Qesh e qan e qan e qesh
E pleks dysh edhe në tresh,
Asnjeri nuk të merr vesh,
E pleks e bën li e lesh!
Ja kështu more qafir,
Qeveria në delir,
Të shikon e bën sehir,
Vazhdo thotë se e ke mirë…!!!