Ai ishte një invalid si gjithë të tjerët. Me patericën e tij, me kokën daulle e barkun bosh, kishte trokitur në shumë zyra të pushtetit, për të kërkuar atë palo pension apo ndihmë ekonomike për të mbajtur shpirtin gjallë, pasi kishte tre muaj e kusur që s’kishte parë lekë me sy nga qeveria. Në çdo zyrë që trokiste merrte nga një përgjigje të ndryshme, sa për të shkuar radhën. Diku i thoshin:
-S’e ke marrë vesh se Arka e Shtetit ka mbetur një gropë e madhe bosh, aq sa po re brenda nuk del dot as me vinç!?
…
për më tepër lexoni Gazetën Telegraf
