INTERVISTA / Rrëfimi i Zenel Merjos, ish-korrier i Divizionit I. Rrugët plot rreziqe për të çuar lajmet. Bombardimi i Tiranës nga anglezët dhe ndihma e aleatëve me para
“Ju rrëfen letrat sekrete të Mehmet Shehut”
Leonard Veizi
Ngrihet çdo ditë herët në mëngjes për të pirë kafen e parë tek selia e Komitetit të Veteranëve të Luftës. Ndërsa kafen e dytë ia ka qejfi ta pijë duke bërë dhe një lojë bilardo në lokalin e një prej miqve të tij të vjetër. Dhe është kjo që e mban gjallë dhe aktiv, për të vazhduar më pas me rrëmimet e tij nëpër analet e historisë së Luftës së Dytë Botërore dhe për të nxjerë vazhdimisht konkluzione të reja. Edhe pse thotë, se në trupin e tij ka një koleksion të tërë sëmundjesh, asgjë veç kësaj nuk ta jep një përshtypje të tillë. Është fort i mbajtur dhe ende shumë energjik, teksa rrëfen detaje nga jeta në mal. Nuk kishte pajisje transmetuese, makina që të shpërndanin postën dhe, pa dyshim, as telefona kabllorë dhe as celularë. Por ndërlidhja duhej bërë e saktë dhe në kohën e duhur, përndryshe njësitë e ndryshme të partizanëve shqiptarë gjatë Luftës së Dytë Botërore do të çorganizoheshin. Dhe zgjidhja ishte gjetur, e thjeshtë dhe pa shumë kosto: ishin korrierët ata që vraponin për të çuar sa më shpejt lajmin në destinacion. Fillimisht të gjitha çetat kishin korrierët e tyre. Më pas, kur çetat….
(Me rastin e Festave të Nëntorit, gazeta “Telegraf “boton intervistën e Zenel Merjo dhënë më 26 Korrik 2005)
Per me teper neser ne gazeten “Telegraf”….
