Rrëfim i Ramiz Alisë, Fatos Nanos, Ylli Bufit, Vilson Ahmetit, Aleksandër Meksit, Bashkim Finos, Rexhep Mejdanit dhe Alfred Moisiut
(Vijon nga numri i kaluar)
Angazhimi i vërtetë në politikë.Ç’i shtyu drejt karrierës politike, a hezituan,kush i mbështeti?Si vepruan, ç’u desh të bënin?Disa pothuajse rastësisht, të tjerë pas një rruge të gjatë, arrijnë në majën e pushtetit.Në periudhën shpërthyese të tranzicionit, rastet nuk munguan për shumëkënd.
Pas rënies së diktaturës, në shkurt 1991, është Ramiz Alia President i vendit, ai që emëron Kryeministër Fatos Nanon dhe më pas Ylli Bufin.
Ramiz Alia:Qeveria e Nanos u zgjodh menjëherë pasi u bënë zgjedhjet parlamentare të vitit 1991. Nga Kuvendi i parë pluralist u zgjodha unë si President i Republikës dhe me propozimin tim, qeveria e parë në pluralizëm me Kryeministër Fatos Nanon. Unë e propozova Fatos Nanon, sepse për mua ishte njeri i aftë, ishte ekonomist i zoti, kishte kulturë etj.. Nga krahu i majtë, për mendimin tim ishte njeriu më i përshtatshëm. Në atë kohë kështu mendoja. Këtë mendim kisha edhe për Shkëlqim Canin që u zgjodh zëvendëskryeministër, pastaj Guvernator i Bankës Kombëtare, meqenëse ishte i specializuar kryesisht në atë fushë.Kështu qeveria e parë u krijua krejtësisht socialiste, nga krahu i majtë, me njerëz të rinj, profesionistë. Por kjo qeveri nuk pati jetë të gjatë, që nga mars-prilli deri në qershor. Pastaj, në kushtet që u krijuan, kryeministri u detyrua të japë dorëheqjen dhe në vend të tij u caktua Ylli Bufi që të krijonte qeverinë e re. Në kohën që u caktua Ylli Bufi si kryeministër, unë mblodha përfaqësuesit e të gjitha partive për të diskutuar lidhur me përbërjen e qeverisë, e cila ishte menduar të ishte një qeveri me bazë të gjerë, pra me përfaqësues të të gjitha forcave politike, si të majta, ashtu edhe të djathta.
…
për më tepër lexoni Gazetën Telegraf
