Mexhit PRENCI: Kritika të zeza për dramën “Partizani Pa Emër” të Fatos Arapit

1247
– Shyqyr që Ibrahimi më kishte hequr ato pjesë të “epilogut”, ku Qarkori hante e pinte e këndonte në darkën që lajmëruan vrasjen e tij ….
-Kritikat ndaj “Pallati i ëndrave“ i Kadaresë), dhe disa veprave me frymë liberale në dramaturgji, prozë, poezi dhe arte pamore, – para e pas Penumit XV të KQ të PPSH, qershor 1965
– Akuza ndaj dramave: “Partizani pa emër” e Fatos Arapit “Dueli” e Qamil Buxhelit dhe pak më i butë ndaj dramës “Rrethimi i bardhë” i Naum Priftit
-“Drama e një partizani pa emër“ e Arapit, botuar në Revistën ”Nëntori” nr. 12, 1962. është një vepër që përshkohet nga fryma liberale në dy rrafshe: artistik dhe ideologjik
– Censuruesit e mëdhenj dhe të vegjël të letërsisë dhe artit, në kohën e mbretërimit të socrealizmit, shikonin tekstin letrar në vrimë të gjilpërës
– Po nëdiktaturë edhe zmadhonin, frynin dhe mistifikonin çdo gjë që tejkonte vijat e bardha
– Midis rreshtave e përtej tekstit, besnikët gjenin nëntekste “me pilula te helmatisura” siç thoshte Diktatori i Madh, edhe atje ku nuk kishte 

Sigal

Për më tepër lexoni gazetën Telegraf….