–.Në vitet
1914-1915 mori pjesë në Çetën e Sali Butkës për mbrojtjen e atdheut nga
shovinistët fqinjë
Nga Hysen Tabaku
Sa më larg në kohë aq më afër shfaqen siluetat
e tyre në horizont njerëzit që kanë bërë histori në krahinën
apo në trevën e tyre. Njëri nga këta
është dhe Myslim Halil Jançori
(Tabaku), me të birin e tij Faik
Tabakun. Them se kanë bërë histori, pasi
e tillë është veprimtaria e tyre patriotiko- revolucionare në dobi të atdheut.
Myslim Jançori u lind më 25 nëntor të vitit 1864, në fshatin Jançë të
Gramshit, nga një familje e varfër
fshatare. Në moshën e rinisë rekrutohet
ushtar ( nizam) në Edrene të Turqisë. Jeta prej nizami, ashtu si shumë
të tjerë Shqiptarë aso kohe, ia
vështirsuan së teprmi këtë jetë dhe rritën së tejmi urrejtjen kundër otomanëve,
deri sa u kthye përfundimisht në atdhe. Në vitet 1914-1915 mori pjesë në Çetën
e Sali Butkës për mbrojtjen e atdheut nga shovinistët fqinjë. Në vitin 1915,
Pas shumë peripecish Myslimi, për arsye hazmërie largohet
familjarisht prej andej dhe vendoset në fshatin Drobonik, ku lidhet
ngushtë me patriotë beratas. Ndërkohë në
Berat ishte formuar Komiteti i Shpëtimit Kombëtar, e që mori emrin
‘’Bashkimi’’. Ky komitet , që në fakt
përfaqëson Shoqërinë me të njëjtin emër,
ishte një organizatë politiko-luftarake, e cila luftonte kundër pushtuesve të
huaj, dhe qeverisë së asaj kohe. Kështu që, një ndër vendimet kryesore të vitit
1919, që mori Shoqëria ‘’Bashkimi’’ishte
dhe vrasja e prefektit të Beratit, Ali Koko, i cili ishte agjent i
italianëve dhe i Esat Pashës. Këtë detyrë por dhe përgjegjësi delikate, e mori përsipër për ta kryer patrioti trim
Myslim Tabaku. Ndjenja e lartë e atdhetarisë
dhe akti kurajoz i tij bënë që këtij burri trim e patriot mos t’i dridhej aspak qerpiku i syrit,
ndërkohë që i shkoi prefektit në shtëpi
dhe nëpërmjet shërbëtorit të prefektit
i kërkoi me çdo kusht takimin me ‘të.
Teksa po afrohej te porta prefekti , i shoqëruar nga Shërbëtori, Myslim Jançorit (Tabaku) ia numëroi
ballit plumbin duke i thënë:‘’Të kanë dënuar shqiptarët e
ndershëm, sepse ke tradhtuar vatanin”! -Krismat e asaj pushke, atë natë dhjetori
zgjoi dhe inkurajoji vegjëlinë shqiptare
të trevës për aksione akoma më të mëdha kundër
të huajve dhe tradhtarëve. Aksionet patriotike e luftarake të Myslim Tabakut (Jançorit) morën “zë” jo
vetëm në krahinën e tij. Ai me 300 luftëtarë kryengritës nga Berati e Shpiragu u rreshtua krah kryengritësve lab- vlonjatë, e të tjerë
kundër pushtuesëve italianë më 1920, nga ku i hodhën breshkaxhinjtë në det në
atë luftë të madhe e patriotike të popullit
Shqiptar.
Në istikamet e ullishtes së Vlorës Myslim Jançorit (Tabaku) u njoh
e përjetësoi miqësinë me
luftëtarë trima shpiragas, si me Musa Abedinin, Ramadan Xheladinin, Mihal
Paskun, Shako Sadovicën e të tjerë. Por ajo që e burrëron dhe e trimëron më shumë Myslim Jançori është qëndrimi dhe
vendosmëria ndaj regjimit të urryer zagollian. Ahmet Zogu, pas rikthimit në Shqipëri me ndihmën e
bashibozukëve dhe tradhëtarëve filloi menjëherë
shtypjen e çfrytëzimin ndaj masave popullore.Kështu fillimisht urdhëroi mbledhjen e armëve, pasi kishte frikë nga populli i armatosur. Xhandarët
të armatosur, e të egërsuar shkonin shtëpi më shtëpi
nëpër fshatra për mbledhjen e armëve…, dhe kur arritën te shtëpia
e xha Myslimit dhe i kërkuan armën
që mbante me vehte, ashtu ai i veshur me
kostumin kombëtar e armë në krah( siç shikohet edhe në fotografi), iu
përgjigj xhandarëve: “Le të vij ta marrë vetë mbreti armën time… e në
brendësinë e shpirtit të tij mërmëriti
fjalët… ta shikojmë sa do i vlej lëkura…! Ai nuk ua dha armën, dhe me atë pushkë luftoi sypatrembur në kryengritjen e Fjerit
më 1935 dhe më 7 prill 1939 kundër
fashistëve italianë. Trimëria dhe atdhedashuria e tij s’njeh
kufi! Ai u rreshtua në
formacionet e luftës partizane që
u udhëhoq nga Partia Komuniste e
Shqipërisë. Mori pjesë në shumë luftime, ku tregoi shembull të
lartë heroizmi, sidomos në betejën e 29
Qershorit 1943 në Palikesht ku me zgjuarsi e trimëri shtriu
për toke të vdekur shumë fashistë. Ai me shumë shokë të tij partizanë si
Musa Abedini, Ramadan Xheladinin, Abas Myftarin, Sefe Velçanin e të
tjerë, shkruan faqe lavdie e sakrifice
për çlirimin e Shqipërisë, e
si të tillë meritojnë veç mirënjohje
prej brezave të
tashëm e atyre që vijnë.Beteja e
Palikeshtit ishte e fundit për xha
Myslimin pasi mbi shpatullat e tij rëndonin
rreth të 80 viteve. Po atë ditë,
xha Myslimi në një moment shumë
prekës e kortezie i dorëzon
pushkën e tij djalit të vet Faik Tabakut, duke folur para
partizanëve ( pas betejës) :”
Djalin ia kam dhënë luftës, i a kam
bërë hallall atdheut”! E kush s’u
prek e u përlot nga partizanët në atë
moment?!
Ish-Presidiumi i Kuvendit Popullor e ka
dekoruar Myslim Tabakun (Jançorin),me dekoratën e lartë “Për veprimtari patriotike’”.
