Feride PAPLEKA/ Një ditë me Migjenin në pukë

888
Sigal

Ad honorem

 Në përvjetorin e vdekjes

 Rruga për në Pukë përshkon gryka e kthesa gjysmë malore, por të udhëtosh nuk është më një mister me aventura të papritura si në shekujt XVIII apo XIX. Sidoqoftë të shkosh në një vend, ku nuk ke shkuar më parë, jo vetëm që është një pushim i shkurtër nga andrallat e të përditshmes, por edhe uni yt pëson një ndryshim. Është kohë e mirë. Qershor. Zgjohet patetika dhe shtohen iluzionet utopike. Mund të përmendnim disa thënie si atë të Lermontovit, se kur jeta bëhet për ditë e nga pak më e zbrazët, i vetmi shpëtim është udhëtimi, apo të Chateaubriand-it se udhëtari është një lloj historiani dhe detyra e tij kur rrëfen është që të mos shpikë, por edhe të mos harrojë gjë. Sidoqoftë vajtja ime në Pukë lidhej me një mision që asnjëherë nuk mund quhet i mbaruar: të vizitoja shkollën ku ka dhënë mësim Migjeni.

për më tepër lexoni Gazetën Telegraf