Ja lidhjet e Cerronit me Shqipërinë

407
Sigal

Trafiku i mbeturinave në Itali, arrestohet bosi Cerroni

Shtatë persona u arrestuan nga policia e NOE-s (qendra operative ekologjike) në Romë, pas një hetimi mbi menaxhimin e mbeturinave të Lazio-s. Midis tyre ishte perandori i vendgrumbullimit të mbeturinave në Malagrotta, “mbreti i tetë”, që ka jetuar në vitet e qendrës së djathtë dhe të qendrës si majtë, si monopolist në menaxhimin e mbeturinave si në kryeqytet dhe në Lazio, Manlio Cerroni 86- vjeçar. Mediat italiane raportojnë se pronari i “Colari”-t ndodhet në arrest shtëpiak, për shkak të moshës së thyer. Hetimi i Prokurorisë Publike e Romës prish një sistem të pushtetit luajtur nën kontrollin e zinxhirit komandues në rrezik për ta lënë qytetin e përjetësisht të përmbytur me mbeturina. Akuzat lidhen me lidhje  kriminale dhe mashtrim me trafikun e mbeturinave.

Pas 5 vjet hetimesh dhe mijëra telefonatash të përgjuara nga karabinierët e Romës, bashkë me Cerronin nën arrest shtëpiak janë vendosur edhe 6 persona të tjerë, sipërmarrës, por edhe zyrtarë publikë, mes tyre ish-Presidenti i Rajonit të Lazio-s, Bruno Landi. Pesë të tjerët janë Luke Fegatelli, i cili deri në vitin 2010 ishte kreu i Drejtorisë Rajonale të Energjetikës, menaxheri Francesco Rando, sipërmarrësi Piero Jupiters, Raniero De Filipis dhe Pisha Sicignano.

Hetuesit thonë se për vite të tëra Cerroni ka qenë padroni i një makinerie parash pa rivalë që përmes mashtrimeve dhe favoreve politike ka fituar miliona euro në mënyrë të paligjshme.

Guardia di Finanza në Romë ka konfiskuar ndërkohë pasuritë e luajtshme dhe të paluajtshme me vlerë 18 milionë euro. Mediat italiane thonë se arrestimi shënon fundin e perandorisë miliardere që Cerroni kishte ngritur. “Biznesmeni nuk kënaqej asnjëherë nga marrëveshjet milionere që fitonte duke shfrytëzuar lidhjet e tij me politikën duke kërkuar gjithmonë e më shumë, e madje edhe të mbetej në histori si bamirësi i Romës. Por punët shkuan ndryshe dhe parabola e Cerronit ka filluar zbritjen. Në mënyrën më të keqe të mundshme”,- shkruajnë mediat në vendin fqinjë.

Cerroni, lidhje edhe në Shqipëri

Francesco Becchetti, Presidenti i televizionit “Agon Channel” në Shqipëri është nipi i Manlio Cerroni-t. Becchetti ka pasur marrëdhënie me Shqipërinë si me mbeturinat ashtu dhe me energjinë e rinovueshme. Nga mbeturinat në TV, në disa raste, rruga është e shkurtër, komentonin kohë më parë mediat italiane investimet e tij në vendin tonë. Siç thuhet edhe në faqen zyrtare të shoqërisë Cerroni dhe Becchetti zotërojnë grupin BEG, i përfshirë në projektin e hidrocentralit të Kalivaçit. Të dy, vite më parë në Shqipëri, tentuan që në bashkëpunim me qeverinë ‘Nano’ të ndërtonin një impiant përpunimi të plehrave në zonën e Kasharit. Projekti nuk u realizua për shkak të tërheqjes së qeverisë pas protestave të mëdha të ambientalistëve dhe qytetarëve shqiptarë.

Hidrocentrali i Kalivaçit, prej 10 vjetësh vetëm në letër

 Në një nga postimet e tij në Facebook, më 26 mars 2013, z. Fatmir Toçi, përfaqësuesi i PS-së në zonën e Lumit të Vlorës thotë se në luginën e lumit të Vjosës, që para më shumë se 10 vjetësh ka nisur punimet ndërtimi i hidrocentralit të Kalivaçit. Mund të quhej edhe hidrocentrali i Shkozës, pasi këto dy fshatra janë ballë përballë në të dy anët e kundërta të lumit. Punime që kanë filluar dhe janë ndërprerë, kantiere që janë ngritur dhe janë mbyllur, projekte që janë bërë dhe nuk zbatohen, miliona kilovat energji elektrike që nuk u përfitua gjatë këtyre viteve. Sipas planit, ky hidrocentral duhej të kishte filluar nga puna, por, në fakt duket sikur punimet sapo kanë filluar dhe janë lënë përgjysmë.

 Ura që nuk u bë kurrë. Ura mbi Vjosë që do të lidhte Shkozën me Kalivaçin

 Me fillimin e punimeve të hidrocentralit të Kalivaçit, firma ndërtuese mori përsipër edhe ndërtimin e një ure mbi lumin e Vjosës që do të lidhte fshatrat e Sevasterit, por edhe të zonave të tjera të rrethit të Vlorës me Kalivaçin, Ballshin dhe fshatrat e tjerë të Mallakastrës, Memaliajin e më tej me Tepelenën, Gjirokastrën e drejt kufijve jugor.

Po kjo urë nuk u bë kurrë dhe nuk dihet nëse do të bëhet. Disa herë kanë filluar punimet, por ato janë ndërprerë papritur dhe lumi nga reshjet e përmbytjet dhe erozioni i ka zeruar punimet e kryera, duke bërë që çdo gjë të fillojë nga fillimi. Të shpresojmë që kjo urë do të bëhet një ditë. Banorët e zonave në të dy anët e lumit kanë shumë nevojë për një urë të tillë, por jo vetëm ata. Do t’i hapte rrugë qarkullimit të njerëzve dhe mallrave, prodhimeve bujqësore e blegtorale, lidhjes e shkëmbimeve kulturore e sociale të të gjitha llojeve. Do t’i jepte një frymëmarrje tjetër zhvillimit të gjithanshëm të zonës.